De strijd tegen lage lonen en slechte arbeidsomstandigheden is dus een feministische strijd!

70% van de laagstbetaalde werknemers zijn vrouwen. De arbeidsomstandigheden in de gezondheidszorg, het onderwijs, de kinderzorg, het huishoudelijk werk en de thuishulp zijn bijzonder erbarmelijk; dit zijn sectoren waarin vrouwen in de meerderheid zijn.

Er vonden al een hele reeks vakbondsacties plaats in de voorbije maanden om dat aan te klagen.

Het kapitalisme gebruikt seksisme om de helft van de bevolking in een tweederangspositie te houden. Vooroordelen over de zogenaamd natuurlijke zorgende rol van vrouwen worden gebruikt als een excuus voor lage lonen in de sectoren waarin zij oververtegenwoordigd zijn. “Waarom zouden ze goed betaald moeten worden voor werk dat ze anders gratis doen?!” Door de onhoudbare werklast en onvoldoende openbare diensten werkt 43% van de vrouwelijke werknemers in deeltijd en dus met een deeltijds loon. Ze werken daarnaast lange uren onbetaald huishoudelijk werk. Het loonverschil tussen mannen en vrouwen bedraagt jaarlijks 23,1% en 30% tijdens het pensioen …

  • Tegen de onhoudbare werkdruk en voor werkgelegenheid: de 30-urige werkweek, zonder loonverlies, met compenserende aanwerving et met verlaging van het werkritme.

Strijden voor financiële onafhankelijkheid

Het probleem is niet dat mannen een te goede job hebben; ook zij zien hun koopkracht dalen. Het probleem is dat vrouwen niet genoeg verdienen om financieel onafhankelijk te zijn. Zij lopen twee keer zoveel kans om in een situatie van financiële afhankelijkheid te zitten. Het loon van vrouwen wordt nog steeds gezien als een aanvullend loon, hoewel er twee lonen nodig zijn om fatsoenlijk te kunnen leven.

Het wordt met de dag erger. Brandstof slokt een groot deel van onze lonen op. De werknemers met dienstencheques hebben dat aan de kaak gesteld. De indexering gebeurt na de kosten, zonder de reële stijging van de kosten van het levensonderhoud te volgen. Dat treft de laagste inkomens nog zwaarder. Voor huurders is de indexering van de huurprijzen onbetaalbaar. Daarbovenop komt de wet van ’96 die een reële loonsverhoging verhindert. Onaanvaardbaar!

  • Breek de loonwet! Verhoog alle lonen met 2 euro per uur!
  • Volledig herstel van de index met controle van de werkende klasse over de berekening en samenstelling ervan. Telkens wanneer de index wordt overschreden, moeten alle lonen en uitkeringen onmiddellijk worden verhoogd.

Precariteit = kwetsbaar voor geweld

Lage lonen en onzekere arbeidsomstandigheden maken het nog moeilijker om uit een situatie van pesterijen of geweld op het werk te komen, uit angst om je job te verliezen. Het is nog erger wanneer je geen recht op werkloosheiduitkeringen hebt kunnen opbouwen. Deze economische kwetsbaarheid plaatst ons in een situatie van afhankelijkheid van onze partner/ouders. Het belet ons vrij te kiezen met wie we al dan niet willen samenleven: er is een recorddaling van het aantal scheidingen (-15% in 2021). Het maakt je ook kwetsbaarder voor huiselijk geweld. Arm zijn verdubbelt het risico om verkracht te worden.

De toenemende onzekerheid werkt seksisme in de hand. 27% van de Europeanen vindt gendergerelateerd geweld in bepaalde omstandigheden aanvaardbaar! Wanneer een vrouw een probleem meldt, wordt zij veroordeeld, en niet de feiten die worden gemeld. Alsof een slachtoffer dat niet “perfect” is, geen slachtoffer kan zijn …

  • Voor een massaal publiek investeringsplan in de non-profit en de openbare diensten zoals kinderopvang, onderwijs, gezondheidszorg, sociale huisvesting, wijk- en jongerenhuizen …

Campagnes opzetten om “vrouwelijke” sectoren te syndicaliseren.

Het is de vakbeweging die in België de meeste vrouwen in strijd brengt. Vakbonden hebben het potentieel om te strijden tegen de specifieke onderdrukking van vrouwen en LGBTQIA+-personen. Maar dit vergt specifieke aandacht omdat, net als de rest van de samenleving, ook onze organisaties doorspekt zijn van seksisme en LGBTQIA+-fobie.

De dominante ideologie is de ideologie van de heersende klasse. De heersende klasse heeft geen belang bij de gelijkheid van individuen. Kapitalisme is gebaseerd op ongelijkheid; sociale ellende gaat hand in hand met de verrijking van de elite. De techniek van “verdeel en heers” dient om de kracht van onze eenheid te verzwakken. In de strijd tegen discriminatie, onderdrukking en uitbuiting is het van cruciaal belang te kijken naar wat ons verenigt in plaats van naar wat ons van elkaar onderscheidt: wij maken deel uit van een sociale klasse die de capaciteit heeft om het kapitalisme omver te werpen door middel van stakingsacties en massamobilisatie. Als de pandemie iets heeft aangetoond, dan is het wel dat het de werknemers zijn die de wereld doen draaien. Het is tijd dat we het in eigen hand nemen!

  • Campagnes voor de syndicalisering van vrouwelijke werknemers en de versterking van vrouwencomités in de vakbonden: als instrument om vrouwen meer te betrekken bij de strijd en om hun specifieke problematieken te bespreken.

Campagne ROSA (Reageer tegen Onderdrukking, Seksisme en Asociaal beleid) strijdt voor socialistisch feminisme.

We willen het probleem bij de wortel aanpakken: het kapitalisme. Een kleine elite van ultrarijken buit ons uit en moet ons verdelen om dat te kunnen blijven doen. We moeten strijden voor een samenleving die gebaseerd is op de ontplooiing van iedereen.

  • Dat kan door de financiële sector in publieke handen te nemen, zodat de gemeenschap een overzicht heeft van alle geldstromen en de beschikbare middelen worden geïnvesteerd in wat sociaal noodzakelijk is.
  • Voor een democratisch geplande economie, democratisch socialisme.

Als je akkoord gaat met waar wij voor staan, in woord of in daad, word dan lid van Campagne ROSA (nl.campagnerosa.be/lid-worden) en/of steun ons financieel zodat wij onze activiteiten kunnen voortzetten (ROSA: BE54 5230 8095 8497).


Dit artikel delen :

ROSA organiseert acties, evenementen en campagnes om te strijden tegen seksisme en het systeem die het onderhoudt : het kapitalisme.