ROSA staat voor Reageer tegen Onderdrukking, Seksisme en een Asociaal beleid. Het is een nationale campagne die strijdt tegen alle vormen van seksisme en ijvert voor de deelname van vrouwen aan sociale bewegingen.
ROSA wil bijdragen aan de ontwikkeling van een meer gelijke en solidaire wereld.
We klagen het hedendaagse systeem aan waarvan de winst van de rijkste 1% van de bevolking centraal staat.
We verdedigen een samenleving waarin de rijkdommen gebruikt worden om de noden van de 99% van de bevolking te vervullen.
We klagen elke vorm van discriminatie en het gebruik daarvan om de meerderheid van de bevolking te verdelen ten voordele van de machtigsten aan.
We organiseren acties, evenementen en campagnes om seksisme en het systeem dat dit voedt, het kapitalisme, aan te klagen en te bestrijden.
We verdedigen een samenleving zonder discriminatie en zonder onderdrukking.
ROSA wil bijdragen aan de opbouw en de ontwikkeling van bewegingen die strijden voor de emancipatie van vrouwen en tegen het besparingsbeleid.
Tegen dagelijks seksisme
We voeren acties tegen de vermarketing en objectivatie van het vrouwenlichaam, maar ook voor de economische onafhankeijkheid van vrouwen. Deze eisen maken integraal deel uit van de strijd tegen seksuele intimidatie en pesterijen, de verkrachtingscultuur en seksistisch geweld (op school, in de wijk, op campussen, op de werkvloer) We nemen eveneens de tijd om de eisen en methodes, nodig om deze strijd te voeren, te bediscussiëren.
Tegen besparingen
We pleiten voor de opbouw van een strijdbare sociale beweging van arbeiders (samen met werkzoekenden) en jongeren om het asociale besparingsbeleid te stoppen. De betrokkenheid van vrouwen is essentieel om een sterke verenigde beweging uit te bouwen. Daarnaast laat deze ook toe om de eisen die vrouwen specifiek raken, te integreren in deze beweging.
Tegen discriminatie
Er bestaan verschillende vormen van discriminatie en onderdrukking. We pleiten voor het uitbouwen van een verenigde strijd van groepen die onderdrukt en uitgebuit worden, tegen het kapitalistische systeem. Stop verdeel en heerspraktijken! Seksisme, racisme, LGBTQI+fobie… moeten verdwijnen. We laten onze strijd niet toe-eigenen door bepaalde politici die deze misbruiken om hun reactionaire ideeën te verspreiden en ons te verdelen!
Voor syndicalisering
Inclusief in de meest precaire sectoren (interim, dienstencheques, sociaal werk…) waarin een groot aantal vrouwen tewerkgesteld zijn. Vandaag zijn het in België de vakbondsbewegingen die het grootste aantal vrouwen samenbrengt in de strijd. We mogen het potentieel van de vakbond in de strijd tegen de specifieke onderdrukking van vrouwen niet onderschatten. We pleiten voor de versterking van vrouwencommissies binnen de vakbonden als instrument om meer vrouwen te betrekken in de strijd en de discussie te bevorderen over specifieke problemen die vrouwen aanbelangen.
Voor reproductieve rechten
We pleiten voor de opbouw van een « pro-keuze » beweging, het is te zeggen, een beweging die een programma verdedigt dat een reële keuze toelaat voor vrouwen. Dit betekent dat we zowel het recht op en de toegang tot abortus, kwalitatieve seksuele opvoeding en contraceptie verdedigen, als het recht om kinderen te hebben zonder daarbij het risico te lopen te verarmen.
Voor Internationale Solidariteit
Internationale solidariteit uitbouwen neemt in onze campagne een centrale plek in. We organiseren acties in solidariteit met vrouwenstrijd en bewegingen tegen discriminatie over de hele wereld. We nemen deel aan mobilisaties ter ondersteuning van mensen zonder papieren, waaronder ook heel wat vrouwen.
ROSA is een instrument tot strijd dat openstaat voor iedereen die de strijd wil aangaan.
ROSA is een campagne die opgestart werd door de leden van de LSP (Linkse Socialistische Partij) en ALS (Actief Linkse Studenten).
Wij komen op voor:
Eengemaakt feministe dat vrouwen niet opzet tegen mannen, maar dat hen verenigt in hun strijd tegen discriminatie en besparingspolitiek.
Actief feminisme dat zich niet beperkt tot lobbywerk in de parlementen, maar dat bouwt aan een beweging in de straten en scholen, op campussen en werkplaatsen.
ROSA gebruikt de lessen die strijdbewegingen en overwinningen uit het verleden ons leren voor de strijd vandaag.
De naam ROSA verwijst naar Rosa Luxemburg, een Duitse socialiste, politieke theoretica en activiste, uit het begin van de 20ste eeuw. Ze werd in 1919 vermoord omwille van haar revolutionaire politieke ideeën.
De naam refereert eveneens naar Rosa Parks, de bekende Afro-Amerikaanse militante die weigerde haar plaats in de bus af te staan aan een blanke. Dit was het startschot voor de boycot van de apartheid op de bussen in Montgomery en de bredere burgerrechtenbeweging.
Als revolutionaire militante van Duits-Poolse afkomst, speelde ze een leidinggevende rol in de Duitse revolutie van 1918. Ze was vastberaden een belangrijke rol te spelen in de strijd voor een socialistische maatschappijverandering. Ze was ervan overtuigd dat een dergelijke verandering het enige mogelijke antwoord was op verschillende vormen van onderdrukking.
Ze beschouwde vrouwenemancipatie – in die tijd vooral onder de vorm van de strijd voor vrouwenstemrecht – als slechts één van de uitingen en onderdelen van de bredere emancipatie van de werkende klasse. Het is in die strijd dat de kracht en de toekomst van de vrouwenstrijd ligt.
In januari 1919 leidt de bloedige onderdrukking van de opstand tot haar moord.
Rosa Louise McCauley, die geboren werd in 1913, werd van kinds af aan geconfronteerd met segregatie en racisme. Elke dag ging ze te voet naar school omdat zwarte kinderen niet op de schoolbus mochten.
Op een bus, op 1 december 1955 wordt ze verplicht haar plaats af te staan aan een blanke passagier. Ze weigert en wordt gearresteerd. De dag van haar proces, op 5 december, wordt er een boycot georganiseerd. Ze wordt schuldig bevonden en veroordeeld tot een geldboete. De boycot die gelanceerd werd door Martin luther King, zal uiteindelijk 381 dagen duren. Gedurende heel die periode gaan duizenden mensen te voet naar hun werk, delen ze hun auto’s of nemen ze de taxi.
In 1956 zal het Hooggerechtshof de eisen van de burgerrechtenbeweging inwilligen en de raciale segregatie in het stedelijk vervoer opschorten. Rosa Parks wordt op die manier een symbool van verzet. Dat haar daad van verzet vandaag nog steeds zo hard weerklinkt, is dat te danken aan de massale steun en indrukwekkende mobilisaties die toen op touw gezet werden.