Programma brochure – Eerste editie

In deze brochure vind je de voorstelling van de ROSA campagne alsook het volledige programma terug. Je kan ze downloaden in PDF-formaat, uitprinten en verdelen. Deze is op een collectieve manier tot stand gekomen en de bedoeling is dat de brochure verder wordt aangepast op basis van discussie.

PDF versie

Waarom ROSA Nodig is?

Vrouwenstrijd staat terug op de agenda met massabewegingen tegen seksueel geweld op vrouwen in India, Turkije en Argeninië, een naionale staking tegen de loonongelijkheid in IJsland met mogelijke opvolging in anderen landen, massale acies voor het recht op abortus in Spanje, Polen en Ierland en wereldwijd steeds uitbreidende campagnes op de sociale media tegen seksisme en seksuele pesterijen/geweld in het dagelijkse leven.

Het is niet verwonderlijk dat vrouwenstrijd terug is van weggeweest. Reeds sinds de jaren ’80 beukt het besparingsbeleid in op de verworvenheden van de massale arbeiders-en vrouwenstrijd van de jaren ’60. Terwijl in die periode op wetelijk vlak nog zaken worden verworven – in België o.a. de versoepeling en het echtscheidingsrecht, het recht op abortus en de erkenning van verkraching binnen het huwelijk – gaan de condiies op de arbeidsmarkt er reeds op
achteruit. Het deelijds en ijdelijk werk – dat wel een inkomen, maar nauwelijks een basis voor financiële onahankelijkheid levert – is sindsdien in volle opmars. En de stelselmaig verdergaande inperking van het recht op werkloosheidsuitkeringen, vooral voor “samenwonenden”, hebben vooral vrouwen ertoe gedwongen die rotjobs te aanvaarden.

Gelijkheid, emancipatie,… het zijn zaken die niet kunnen ontwikkelen op de sociale woesijn die steeds meer ontwikkelt als gevolg van decennia van groeiende ongelijkheid. Het neoliberale beleid, dat sinds de financiële crisis van 2007-2008 nog is verscherpt, doet steeds grotere delen van de geproduceerde rijkdom verdwijnen in de zakken van de 1%, terwijl de rest van de bevolking nog verder de buikriem moet aantrekken. Indien hiertegen
geen massale, collecieve strijd wordt gevoerd, ontstaat in zo’n kader een wanhopige strijd onder de meerderheid van de bevolking voor de kruimels die achtergelaten worden. Vandaar de groei van openlijk seksisme, racisme, homohaat, nationalisme… die we vandaag in verschillende vormen in de hele wereld zien.

De aanval op de economische en sociale rechten van vrouwen, gevolgd door een opgang van openlijk seksisme, kon enkel slagen omdat we gestopt
zijn met vechten. Enkel als we vechten, kunnen we winnen. Als we berusten, worden we geplukt en geschoren. We zijn gestopt met vechten omdat de leiding van de grote vrouwenorganisaies, net als de leiding van de vakbonden, een knieval hebben gedaan voor het neoliberalisme en zich hebben
tevreden gesteld met een sociale begeleiding van de achteruitgang van de levensstandaard en arbeidscondiies van de grote meerderheid van de bevolking. Na de “zeven magere jaren” zouden wel weer “vete jaren” volgen. In realiteit volgden opnieuw zeven magere jaren en dan nog eens en
nog eens…

Vandaag wordt opnieuw gestreden tegen besparingen en ter verdediging van vrouwenrechten. Verschillende initiaieven worden genomen die seksisme veroordelen, ook in België. De ontwikkeling van deze bewegingen brengen een zoektocht met zich mee naar de strijdmethodes en het programma
die ervoor nodig zijn. Wie zijn onze bondgenoten? Tegen wie vechten we? Wat stellen we voor? LSP lanceert ROSA om ten volle deel te nemen aan dit debat.

We willen de lessen trekken uit de overwinningen en de strijd uit het verleden door de nood te verdedigen van eengemaakte strijd van de werkende bevolking en de jongeren – vrouwen en mannen – tegen seksisme, maar ook tegen het kapitalisme dat zich voedt met elke vorm van discriminaie. Daarom komen we op voor een maatschappij die de behoeten en capaciteiten van elkeen centraal stelt. Slechts een socialisische maatschappij kan de materiële basis bieden voor een reële emancipaie van de vrouw. Socialistische ideeën ontwikkelen en verdedigen binnen de feminisische beweging en
feministische ideeën binnen de strijd van de arbeidersbeweging, dat is onze ambiie! Dat is meer dan ooit terug nodig, want ook nu weer staan vrouwelijke “leiders” en “boegbeelden” op die deel zijn van de burgerlijke klasse en geen enkele oplossing voor de meerderheid van de werkende vrouwen bieden.

Een recent voorbeeld hiervan was de campagne van gekende feministen in de VS en wereldwijd rond Hillary Clintons kandidatuur voor de Amerikaanse
presidentsverkiezingen, gesteund door de leiding van verschillende vrouwenorganisaies. Vrouwen werden moreel onder druk gezet om voor Hillary te kiezen – en niet voor Bernie Sanders, haar tegenkandidaat in de Democraische voorverkiezingen. Nochtans deed niets ook maar vermoeden dat Hillary een beleid voorstond dat reëel de belangen van de meerderheid van de vrouwen zou verdedigen. Integendeel zelfs! Waar zat Hillary tijdens de snel uitbreidende strijd voor een minimumloon van 15$/u? Waarschijnlijk in de pluchen zetels van de bedrijfsdirecies, o.a. van Wallmart, aan het plannen hoe ze die strijd kon dwarsbomen…

Het doen rijzen van individuele carrièrevrouwen op de sociale ladder, quota’s in bedrijven of op electorale lijsten, zijn geen oplossingen op zich. ROSA is geen campagne die achter het idee van quota of “positieve discriminatie” staat, noch achter de mythe waarbij vrouwelijke managers een bedrijf “beter” zouden beheren of vrouwelijke poliici “anders” aan politiek zouden doen dan mannen. Doorslaggevend is in wiens belang ze ageren. Wij willen de strijd
aangaan tegen de achtergestelde positie van de meerderheid van de vrouwen op verschillende terreinen: tegen het alledaags seksisme, tegen seksistische pesterijen en geweld op school, in de bedrijven, op straat, tegen partnergeweld waarvan zoveel vrouwen het slachtofer zijn, tegen de lage lonen en slechte arbeidsvoorwaarden die vrouwen arm en/of ahankelijk maken. We vechten ervoor dat de samenleving als geheel de taak op zich neemt
diensten en zorg uit te werken om het onbetaalde sociale werk van vrouwen van hun rug te nemen.

Onze bondgenoten in de strijd tegen seksisme en voor de emancipaie van de vrouw zijn zij die samen met ons het gevecht aangaan tegen de besparingspoliiek die de levens- en arbeidsvoorwaarden ondermijnen van de meerderheid van vrouwen (en van mannen ook trouwens), en tegen het kapitalisische systeem dat al die voorwaarden in stand houdt die vrouwenemancipatie tegenhouden, evenals de emancipatie van alle ondergewaardeerde en onderdrukte groepen in de maatschappij. Het is door aan de eenheid te bouwen van alle werkenden – mannen en vrouwen, jong of minder jong, met of zonder werk, Belg of migrant, LGBT of hetero, etc – dat we overwinningen kunnen boeken in de verdediging van onze verworvenheden en in het afdwingen van nieuwe stappen vooruit. Samen kunnen we eraan bijdragen om de leiding van de vrouwenbeweging uit de handen te houden van de Hillary Clintons, de Theresa Mays en de Gwendolyn Rutens van deze wereld, vrouwelijke poliici die met handen en voeten gebonden zijn aan het besparingsbeleid en de neoliberale poliiek die vrouwen bedreigen.

In deze brochure vind je onze benadering betrefende de campagnes die we voeren en willen voeren, alsook ons programma. Dit laatste kwam niet
uit de lucht vallen: ROSA is een initiatief van Linkse Socialistische Partij en Actief Linkse Studenten.

Waarvoor staat de ROSA campagne ?

Met ROSA willen we acies, evenementen en campagnes organiseren tegen seksisme en het systeem dat seksisme voortbrengt. ROSA werd opgericht door de Linkse Socialistische Partij (LSP) en Actief Linkse Studenten (ALS), maar wil in de eerste plaats een strijdinstrument zijn dat openstaat voor iedereen die die boodschap uitdraagt en acief wenst te zijn in de strijd. De naam van deze naionale campagne refereert naar Rosa Luxemburg, een Duitse socialiste, theoreicus en aciviste, uit het begin van de 20ste eeuw, die in 1919 vermoord werd omwille van haar revoluionaire politieke ideeën. De naam refereert eveneens naar Rosa Parks, de bekende Afro-Amerikaanse militante die weigerde haar plaats in de bus af te staan aan een blanke. Dit was het startschot voor de boycot van de apartheid op de bussen in Montgomery en de bredere burgerrechtenbeweging.

ROSA WIL DEEL UITMAKEN VAN DE OPBOUW VAN EEN EGALITAIRE EN SOLIDAIRE WERELD; een samenleving die zich baseert op de noden van de meerderheid en die een einde maakt aan de materiële condiies die aan de basis lig gen van uitbuiing en discrimina ie.

ROSA WIL DEEL UITMAKEN VAN DE OPBOUW EN ONTWIKKELING V AN VOLGENDE CAMPAGNES:
– Strijd tegen het besparingsbeleid. Wij streven naar de opbouw van een sterke sociale beweging van (toekomsige) werkenden (en werkzoekenden). De betrokkenheid van vrouwen in die bewegingen is cruciaal voor de opbouw van een brede en eengemaakte beweging en laat toe om er ook speciieke vrouweneisen in op te nemen.
– Syndicalisering, inclusief in de meest precaire sectoren (interim, …) waarin heel wat vrouwen werken. Het zijn de syndicale bewegingen die de meeste vrouwen samenbrengen in strijd. We mogen het potenieel van de vakbond in de strijd tegen de speciieke onderdrukking van vrouwen niet onderschaten. We pleiten voor de versterking van vrouwencommissies binnen de vakbonden als instrument om meer vrouwen te betrekken (door na te denken op
welke momenten van de dag vergaderd kan worden, over baby-siing) en de discussie te bevorderen over speciieke problemen of kwesies die vrouwen aanbelangen.
– Informaieverstrekking en acie tegen inimidaie, geweld en verkrachingscultuur op de werkvloer, in scholen, universiteiten en binnen het gezin.
– Verdediging van het recht op abortus (in België en in het buitenland) maar ook van het recht op het hebben van kinderen zonder daarbij te verarmen. We streven naar de opbouw van een pro-keuze beweging die een programma voor een echte vrije keuze voor vrouwen verdedigt.
– Informaieverstrekking en acies tegen alle vormen van uitbuiing en discriminaie. We streven naar de opbouw van een eengemaakte strijd van de verschillende onderdrukte en uitgebuite groepen tegen het kapitalisische systeem.
– Solidariteit met de vrouwen zonder papieren en met de vrouwenbewegingen overal ter wereld.

Wat is het programma van ROSA?

In het kort:

1. STRIJDEN TEGEN DAGDAGELIJKS SEKSISTISCH GEWELD. MIJN LICHAAM, MIJN KEUZE, MIJN VRIJHEID!

• Vrouwen zijn geen objecten. Stop de vermarking van het vrouwenlichaam.
• Voor het recht om zich te kleden zoals men wil zonder daarbij lasig gevallen te worden.
• Voor een reële keuze: verdedig het recht op abortus én het recht om kinderen te krijgen zonder daarbij te verarmen.
• Voor toegankelijke, grais en kwaliteitsvolle aniconcepie voor iedereen.
• Voor vluchthuizen voor eenieder die het nodig heet, zij het vrouwen, hun familie of LGBT’s.

2. STOP DE WERKONZEKERHEID EN DE HYPERFLEXIBILITEIT. VOOR EEN COLLECTIEVE ARBEIDSDUURVERMINDERING!

Voor een 30-urenweek, zonder loonverlies, met bijkomende aanwervingen en een daling van het werkritme.

Laten we strijden voor:

• lonen en uitkeringen die ons in staat stellen een degelijk leven te leiden.
• een herwaardering en individualisering van het recht op een werkloosheidsuitkering en leeloon.
• werkuren die compaibel zijn met een gezin en met vrije tijd.
• uitgebreid ouderschapsverlof met behoud van loon voor zowel moeders als vaders.
• kinderbijslag die de werkelijke kost van kinderen dekt.

Voor een versterkte betrokkenheid van vrouwen in de sociale en syndicale strijdbewegingen.

3. DE SAMENLEVING HEEFT EEN COLLECTIEVE ROL TE SPELEN IN DE PERSONENZORG. NEEN AAN DE DUBBELE DAGTAAK VAN VROUWEN!

• Stop de besparingen en de ontmanteling van de openbare diensten.
• Voor een massaal investeringsplan in toegankelijke, grais en kwaliteitsvolle openbare diensten: sociale huisvesing, kinderopvang, scholen, ziekenhuizen, rusthuizen, vluchthuizen, opvangtehuizen voor mensen met een beperking of mensen die er nood aan hebben etc.
• Voor openbare diensten die de huishoudelijke taken van gezinnen overnemen: was-ateliers, strijk-ateliers, poetsdiensten, maalijdvoorzieningen met verse en kwaliteitsvolle maalijden op de werkvloer, op de scholen en in de woonwijken.
• Al die diensten moeten hun personeel degelijke lonen en werkomstandigheden bieden!

4. LATEN WE STRIJDEN TEGEN ALLE VORMEN VAN DISCRIMINATIE. ALLES WAT / ONS VERDEELT, VERZWAKT ONS.

• Tegen het instrumentaliseren van het feminisme om een racisische en homofobe politiek en propaganda te voeren. Enkel de bazen en hun poliici hebben er baat dat de slachtofers van hun beleid verdeeld zijn.
• Voor een eengemaakte strijd tegen de besparingen en alle discriminaties.
• Voor het recht op het dragen van de hoofddoek, voor het recht om dat niet te doen.
• Er bestaat geen kapitalisme zonder seksisme, racisme, homofobie, transfobie,…
• Voor de eenheid van mannen en vrouwen, werkenden en jongeren, allochtoon en autochtoon, etc. tegen dit systeem dat enkel de belangen van een kleine minderheid van superrijken dient.

5. VROUWEN ZIJN DE EERSTE SLACHTOFFERS VAN TERREUR EN OORLOG. VOOR INTERNATIONALE SOLIDARITEITSACTIES!

Laten we strijden tegen:

• de extreme uitbuiing door mulinaionals in de neokoloniale wereld;
• de imperialisische oorlogen die enkel de belangen van de heersende klasse dienen en tegen verkraching als oorlogswapen om de samenleving te fragmenteren en een klimaat van terreur te installeren.
• het terrorisme en het religieus fundamentalisme, alsook de armoede en de wanhoop waarop ze gebaseerd zijn.
• Vrouwen zonder papieren zijn onderworpen aan de meest extreme vorm van uitbuiting. Voor een regularisaie van alle mensen zonder papieren.

6. GEEN EMANCIPATIE VAN DE VROUW ZONDER SOCIALISME. GEEN SOCIALISME ZONDER DE EMANCIPATIE VAN DE VROUW

• Voor een samenleving waarin de producie gericht is op de noden van de bevolking in plaats van op de winsten van een kleine minderheid. Voor de nationalisering van de sleutelsectoren van de economie, onder arbeiderscontrole en –beheer.
• Voor de betrokkenheid van zoveel mogelijk mannen en vrouwen in het democratisch beheer van de samenleving door de collecivisering van de sleutelsectoren van de economie.

HET PROGRAMMA VAN ROSA

1. STRIJDEN TEGEN DAGDAGELIJKS SEKSISTISCH GEWELD MIJN LICHAAM, MIJN KEUZE, MIJN VRIJHEID!

Afgelopen decennia bestond het oiciële discours eruit – althans in het Westen – te stellen dat de ongelijkheid tussen mannen en vrouwen tot het verleden
behoorde en dat er enkel nog werk moest gemaakt worden van de laatste details. Vandaag wordt dit idee steevast weerlegd. Alledaags seksisme wordt vandaag breed besproken in de samenleving. In België werd de discussie aangewakkerd door verschillende campagnes op sociale media, waarbij slachtofers van seksueel geweld aan het woord kwamen.

Elders in de wereld, laaide niet enkel de discussie op, maar ook de strijdbeweging. In India en Turkije, en recent ook in Argentinië, zagen we massabewegingen ontstaan tegen geweld ten opzichte van vrouwen. We hebben overal strijdbewegingen nodig om seksisme aan te kaarten, de strijd aan te gaan tegen geweld en de situaie te verbeteren.

ROSA roept op tot acies die reageren tegen elke nieuwe aanval op het zelbeschikkingsrecht van vrouwen maar ook tot campagnes in woonwijken, op de werkvloer en in scholen om het dagdagelijks seksisme en het geweld dat eruit voortvloeit aan te kaarten. Seksisisch geweld is echter geen geïsoleerd gegeven. Het is gelinkt aan het kapitalisische systeem dat seksisme gebruikt om de winsten te maximaliseren en de werknemers te verdelen. Het is om die reden dat ROSA stelt dat de strijd tegen seksisme verbonden is met de strijd tegen het kapitalisme.

Vrouwen zijn geen objecten. Stop het gebruik van vrouwenlichamen in reclameboodschappen.

Het dagelijkse seksisme wordt gevoed door de commercialisering van het vrouwenlichaam dat gebruikt wordt om de winsten van een kleine minderheid te maximaliseren. Het kapitalisme maakt van het vrouwenlichaam een belangrijke bron van inkomsten. En door een ideaalbeeld van het vrouwenlichaam naar voor te schuiven doorheen reclame, ilmindustrie, mode, … creëerde het kapitalisme geheel nieuwe, hyperwinstgevende markten zoals de plasische chirurgie, de cosmeica industrie, nieuwe dieetmarkten, pornograie. Dit alles legt een vertekend beeld op van hoe een vrouwenlichaam er zou moeten uitzien en creëert een negatief zelbeeld: in het Verenigd Koninkrijk vinden maar liefst 5 op 6 zesjarige meisjes zichzelf te dik.

De aanvallen van de regeringen op de lonen, de uitkeringen en de sociale sector beleten slachtofers van geweld ervan een uitweg te vinden. Wij eisen een herinanciering van hulpdiensten aan slachtofers en een halt aan de ‘blame the vicim’-poliiek. Op straat, op het internet, op de werkvloer alsook andere publieke ruimtes is intimidatie nog erg aanwezig. Volgens een schating van Amnesty International uit 2014 werden in België 1 op 4 vrouwen ooit
lasiggevallen op straat. Volgens een Sensoa-enquête uit 2011 kreeg 1 op 3 Belgische leerlingen te maken met seksuele inimidaie op school.

We zagen ook het ontstaan van de ‘verkrachingscultuur.’ Door naakte vrouwen te koppelen aan de verkoop van auto’s of door groepsverkraching weer te geven in reclameboodschappen (Dolce & Gabana!) worden vrouwen voorgesteld als handelswaren: men dient er enkel nog een prijs op te plakken! In België werd 1 op 10 minderjarige vrouwen reeds slachtofer van verkraching of poging tot verkraching en slecht één derde ervan kan er met
iemand over praten¹.

Volgens politierapporten vonden in 2013 3073 verkrachingen plaats en 3561 zedenschennissen. Dit komt neer op een gemiddelde van 8 verkrachingen en 9 zedenschennissen per dag. Bij niet minder dan de helt van deze voorvallen zijn minderjarigen betrokken. Naar schaing dienen 9 op de 10 slachtofers geen klacht in. In de zeldzame gevallen waarbij de dader bekend is, wordt het slachtofer nog vaak met de vinger gewezen: kledij, gedrag, … worden aangeduid als de aanleiding voor inimidaie of verkraching.

Dit legt de tegenstellingen van het systeem bloot. Enerzijds is het beeld van de welwillende, sexy vrouw alomtegenwoordig, anderzijds worden slachtofers
van aanrandingen nog steeds verantwoordelijk gehouden omwille van hun kledij of gedrag.

De economische crisis en de opmars van reactionaire ideeën zeten het recht op abortus op de helling en prolifebewegingen steken de kop op (ook in België). We kunnen dit niet onbeantwoord laten. Wij eisen een reële keuze voor vrouwen door het recht op abortus te verdedigen maar ook het recht op het krijgen van kinderen zonder daarbij armer te worden. Wij eisen dat het recht op abortus erkend wordt en toegankelijk is voor alle vrouwen die er nood aan hebben. En dit overal ter wereld. Het verbod op het recht op abortus brengt doden met zich mee: elk jaar sterven 47.000 vrouwen ten gevolge van
clandesiene abortus. Het recht op abortus komt onder druk te staan, zowel door ideologische campagnes van de zogenaamde pro-life, als door de besparingspolitiek die over ter wereld de toegang tot voorbehoedsmiddelen en de toegang tot veilige abortus bemoeilijkt.

In Ierland werd met de campagne ‘Repeal the 8th’ een nieuwe strijdbeweging voor het recht op abortus gestart. Repeal the 8th street ernaar om het
verbod op abortus uit de grondwet te bannen. In Spanje, en recenter ook in Polen, hebben massale vrouwenbewegingen aanvallen van conservatieve regeringen op het recht op abortus kunnen tegenhouden. Hoewel het recht op abortus in Polen reeds erg beperkt is, probeerden reactionaire krachten nog verder te gaan. Massabetogingen waar meer dan 140.000 mensen aan deelnamen, gevolgd door een staking, konden deze aanvallen stoppen en het
recht op abortuse verdedigen.

DE EISEN VAN ROSA

• Vrouwen zijn geen objecten. Stop de vermarking van het lichaam.
• Het recht om zich te kleden zoals men wil, zonder daarbij lasiggevallen te worden.
• Een reële keuze: verdedig het recht op abortus en het recht op het krijgen van kinderen zonder daarbij te verarmen.
• Gratis en kwaliteitsvolle voorbehoedsmiddelen die voor iedereen toegankelijk zijn.
• Vluchthuizen voor eenieder die het nodig heet, vrouwen, mannen, holebi’s en hun gezin.

Dit artikel delen :