Verschenen op 20 oktober 2021 in de categorie 
Geschreven door 
We mogen geen jurk met bandjes of een korte broek dragen. Deze kleding, zowel voor meisjes als jongens, wordt als ongepast of provocerend beschouwd. Het zijn echter seksistische en homofobe opmerkingen die ongepast zijn. Die vernederen ons en stellen ons voor als een stuk vlees, als een seksobject.
Als een scholier wordt lastiggevallen, is het vaak zij (of hij) die een nota krijgt wegens onbetamelijk gedrag of naar huis wordt gestuurd. De school pompt de victim blaming er in bij jongeren: we leren slachtoffers van seksisme dat wat ze ondergaan hun eigen schuld is. Dat is onaanvaardbaar, maar het blijft onbestraft doorgaan.
Er zijn nog veel meer problemen met seksisme en LGBTQI+-fobie op school. We kunnen niet altijd naar het toilet, wat een probleem is als we ongesteld zijn of een noodgeval hebben. Maandverband is niet beschikbaar, hoewel het even noodzakelijk is als toiletpapier. Bovendien zijn de toiletten alleen binair (mannen of vrouwen), wat voor een aantal scholieren moeilijkheden oplevert.
Ook seksuele voorlichting is in grote mate afwezig. Seks is een taboe, ook al is het een deel van ons leven. We moeten geïnformeerd worden over soa’s, wat te doen in geval van aanranding … Seksuele voorlichting mag niet enkel heteronormatief zijn.
We willen verandering!
In Canada, Frankrijk, Spanje, en ook bij ons, voerden veel jongeren actie voor het recht om te dragen wat ze willen. Heel wat jongens toonden hun solidariteit door in een rokje naar school te gaan.
We delen de roep om te mogen dragen wat we willen en hebben daar verschillende eisen rond, te beginnen met die van genderneutrale reglementen. De enige ongepaste kledij zou die moeten zijn die ons niet in staat stelt om op een correcte manier onderwijs te genieten, denk bijvoorbeeld aan hoge hakken tijdens het sporten. We willen hygiënische bescherming, dat is immers een basisbehoefte. Gratis maandverbanden in de toiletten zijn geen luxe. Er is degelijke seksuele opvoeding nodig, die niet beperkt is tot één uur per jaar, zodat we in alle vrijheid met een deskundige kunnen praten.
Er is steun nodig voor gespecialiseerde verenigingen die actief zijn op het vlak van preventie. Dat zou jongeren bewust maken over de notie van ‘toestemming’. Vormingsdagen voor leerkrachten en opvoeders moeten de kwestie van seksisme en LGBTQI+fobie opnemen, zodat zij beter in staat zijn om er mee tegen te vechten.
Uiteraard kan dit niet zonder drastisch meer publieke middelen voor onderwijs. Enkel dan kunnen de sanitaire voorzieningen worden verbeterd, kan er personeel vrijgemaakt worden om seksisme en pesterijen te bestrijden en kunnen er kleinere klassen komen zodat er echte ruimte voor discussie is.
Onderwijs is belangrijk, maar verandering mag hier niet toe beperkt zijn. Het probleem zit dieper: het kapitalistisch systeem is niet gericht op de ontplooiing van elke mens, maar op het winstbejag van een kleine minderheid. Seksisme is één van de instrumenten om dit doel te realiseren. Het verdeelt ons en maakt van ons seksuele objecten voor marketing. We strijden op de plaats waar we het grootste deel van onze tijd doorbrengen, maar we moeten het ook naar het niveau van de volledige samenleving brengen.
Ons organiseren
Wil je ook verandering? Zet op je school een actiecomité tegen seksisme op. Campagne ROSA kan je daarbij helpen. Gebruik de sociale media om het initiatief bekend te maken en overtuig je vrienden om mee te doen. Op 25 november, de internationale dag tegen geweld op vrouwen, kan je een actie op school doen. Bijvoorbeeld een rokjesactie of een sit-in. Zo kunnen we onze eisen onder de aandacht brengen.
