[Nationale staking 29 maart] Neem deel aan stakingspiketten

De strijd tegen lage lonen is ook een feministische strijd

Een maximale loonsverhoging van 0,4% is gewoonweg schandalig. Dit komt neer op slechts €6 bruto per maand voor de laagste lonen, waarin 70% van de tewerkgestelden vrouwen zijn, €9 bruto per maand voor het personeel van de “essentiële” jobs, waar vrouwen ook de overweldigende meerderheid uitmaken: distributie (supermarkten), gezondheidszorg, hulpverlening, onderwijs… Essentieel maar precair, dat is in feite wat ons wordt aangeboden. Anderzijds heeft de baas van Delhaize zijn salaris met 34% zien stijgen. Het is niet voor iedereen een crisis !

Er is nog steeds een loonkloof tussen vrouwen en mannen. Vrouwen verdienen 23,1% minder dan mannen. Vrouwen zouden na een jaar tot 25 maart moeten blijven doorwerken om te verdienen wat mannen in één jaar verdienen. En voor degenen die deeltijds hebben gewerkt (bij gebrek aan vacatures voor voltijdse jobs en/of bij gebrek aan openbare diensten om werk en gezinsleven te kunnen combineren), explodeert de pensioenkloof tot ongeveer 30%. Het probleem is duidelijk niet dat mannen te goede banen hebben, maar dat vrouwen niet genoeg verdienen om financieel onafhankelijk te zijn. Ze hebben twee keer zoveel kans om in een afhankelijke situatie te verkeren.

Vrouwen zijn oververtegenwoordigd in precaire, onzekere jobs. Als de tijdelijke covid-werkloosheid in België voorlopig een zekere buffer vormt, hoeft men alleen maar naar andere landen te kijken om te beseffen dat vrouwen nog steeds een reservewerkkracht vormen. In december betrof zo goed als 100% van het jobverlies in de VS en 98% in Italië, vrouwen. Wereldwijd neemt het inkomen van vrouwen in deze crisis twee keer zo sterk af als dat van mannen. Dit alles draagt in hoge mate bij tot het gebrek aan consideratie dat vrouwen in de samenleving ondervinden, hetgeen dagelijkse seksisme voedt.

Voor syndicaliseringscampagnes

Het minimumloon van €14/uur komt er aan de Universiteit Gent! Dit is het resultaat van langdurig opbouwend werk van de vakbondsdelegatie van het ACOD, die met een petitie, vervolgens een demonstratie en ten slotte een zorgvuldig voorbereide staking in maart 2020, de betrokkenheid van het personeel en studenten heeft gezocht en verwezenlijkt. Campagne ROSA zette zich volledig mee in tijdens deze strijd.

Vrouwen hebben een cruciale rol te spelen in deze strijd. Zij moeten er actief aan deelnemen en de hypocrisie van de regering aan de kaak stellen om een strijdbare beweging op te bouwen die haar eisen kan afdwingen. Maar daarvoor moeten we georganiseerd zijn! Momenteel zijn het in België de vakbondsbewegingen die de meeste vrouwen in strijd bijeenbrengen. Laten we het potentieel van de vakbond om te strijden tegen de specifieke onderdrukking van vrouwen niet onderschatten. Daarom moedigt Campagne ROSA syndicaliseringscampagnes van vrouwen en het versterken van gendercommissies in de vakbonden aan als een instrument voor een bredere betrokkenheid van vrouwen bij strijd en voor het bespreken van problemen die zij specifiek ervaren. Dit is essentieel om een sterke en verenigde beweging op te bouwen, zeker in de onzekere sectoren waar vrouwen de meerderheid uitmaken.

Dit artikel delen :