Verschenen op 19 februari 2018 in de categorie 
Geschreven door 
Steeds meer meisjes zijn afkomstig uit Nigeria. Volgens de federale politie gaat het in België over honderden meisjes, in Europa zijn het er duizenden.
Die toename is geen toeval. Jonge meisjes van 14 tot 16 jaar worden gerekruteerd door Nigeriaanse mensenhandelaars en criminele bendes. Die beloven de meisjes en hun Nigeriaanse familie dat ze in Europa veel geld kunnen verdienen. Vooral rond Benin City in de deelstaat Edo worden meisjes geronseld. De schrijnende economische situatie en de sociale ongelijkheid in Nigeria versterken dit.
Recent werd in de Schaarbeekse prostitutiebuurt een Nigeriaanse pooister opgepakt. Haar organisatie werd opgedoekt. De meisjes werden meedogenloos aangepakt waarbij gebruik gemaakt werd van vodoo en geweld. Hetzelfde zou gebeuren door netwerken die actief zijn in andere delen van Brussel, maar ook in Antwerpen en Oostende.
Vaak worden de meisjes al in Nigeria aan een gruwelijke vodooceremonie onderworpen waarbij ze moeten zweren dat ze hun pooiers zullen gehoorzamen. Het wordt hen verboden om naar de politie te stappen en ze moeten een ‘schuld’ afbetalen. Dat gaat om bedragen van 25.000 tot 60.000 euro. Voor meisjes die enkel de waarde van hun eigen munt kennen, is dat erg abstract. Na de ceremonie worden ze door mensenhandelaars via Niger tot de Libische kust gebracht.
De tocht naar Europa duurt vaak weken tot maanden en is erg gevaarlijk. Niet zelden worden de meisjes verkracht, vermoord of sterven ze door slechte omstandigheden. In Europa worden de meisjes gehergroepeerd en komen ze meteen in de prostitutie terecht. Ze worden gedwongen om hun ‘schuld’ af te betalen door hun lichaam te verkopen.
Er doken getuigenissen op van meisjes uit Antwerpen die in bouwvallige appartementen werkten, sliepen en tussen de ratten en het ongedierte leefden. Als ze probeerden te vluchten, werden ze zwaar aangepakt of zelfs vermoord. Wie niet gehoorzaamt wordt afgedreigd met geweld en vergelding tegen familieleden in Nigeria. Gemiddeld werken de meisjes 15 klanten per dag af en dit jaren aan een stuk. Het komt neer op een ‘loon’ van 5 euro per uur of minder. De grote angst en het gebrek aan opvangfaciliteiten, maken dat het moeilijk is om het vertrouwen van de meisjes te winnen en om de criminele bendes op te rollen.
Het zou niet zo moeten zijn. Nigeria is een land met veel natuurlijke rijkdommen, onder meer met olie en landbouw. De rijkdom blijft echter in handen van enkele rijken en grote bedrijven zoals Shell. Bij de plundering van de natuurlijke rijkdom wordt geen rekening gehouden met het milieu of met eerlijke arbeidsomstandigheden: mensen en grondstoffen worden uitgeperst om zo snel mogelijk maximale winsten te realiseren. Sinds de onafhankelijkheid in 1960 volgen economische crisissen en wanbeleid elkaar op. Het leidt tot massale werkloosheid, afbouw van het onderwijssysteem, enorme milieuproblemen, … Oppositie wordt vaak repressief aangepakt. Tegen deze achtergrond kennen criminele bendes een opmars.
Terwijl er genoeg middelen zijn om iedereen een degelijk leven aan te bieden, leidt het kapitalisme tot een steeds grotere kloof tussen arm en rijk, tussen de overgrote meerderheid van de bevolking en een handvol superrijken. In plaats van de olierijkdom te gebruiken voor investeringen in openbare diensten, veiligheid en jobzekerheid, wordt alles opgeëist door grote aandeelhouders en een kleine corrupte toplaag in Nigeria. Dit leidt tot sociale drama’s.
Om aan de schrijnende toestanden van prostitutie door Nigeriaanse meisjes in ons land iets te doen, moeten we ook de rampzalige sociale situatie in Nigeria bestrijden. Dat is waarom we als internationalisten uitdrukkelijk steun geven aan de Democratic Socialist Movement in Nigeria.
Meisjes die in België in de prostitutie verzeild geraken, moeten opgezocht worden en de mogelijkheid tot regularisatie krijgen. Buurt- en straathoekwerkers moeten hier een belangrijke rol in spelen. Daarom eisen wij investering in gespecialiseerde hulp en opvangmogelijkheden. Geen besparingen in sociaal werk, wel een verdere uitbouw, professionalisering en structurering van dit soort werk. Dat vereist ook meer en beter betaalde jobs in de sociale sector.