Maar liefst 94% van de vrouwen geven aan dat er sprake is van discriminatie op het werk, zo blijkt uit een onderzoek dat afgelopen zomer werd gedaan. In 2016 was er bij het Instituut voor Gelijkheid tussen Mannen en Vrouwen een toename van het aantal aangiften wegens discriminatie op basis van sekse of gender met 18% tegenover het jaar ervoor. De overgrote meerderheid van de aangiften werd door vrouwen gedaan en had betrekking op discriminatie op het werk. Volgens het instituut tonen die cijfers aan dat “de positie van vrouwen op de arbeidsmarkt kwetsbaar blijft.”
Zo geven 80% van de vrouwen aan dat ze regelmatig onderbroken worden als ze spreken of dat er niet naar hen geluisterd wordt, 75% zegt opmerkingen te krijgen over de kledij die ze dragen of die ze zouden moeten dragen of krijgt nog te maken met grapjes of misplaatste opmerkingen.1 Daar bovenop komt er een loonkloof van meer dan 20% tussen het gemiddelde jaarloon van mannen en dat van vrouwen. Het inkomensverschil is nog groter bij gepensioneerden: een pensioen van vrouwen is gemiddeld 34% lager dan dat van mannen. Hierdoor zitten veel vrouwen in de praktijk in een situatie van armoede of afhankelijkheid.
Het verschil is groter geworden door de pensioenhervorming van de rechtse regering. Het beleid van sociale afbraak en het bijhorende gebrek aan openbare diensten maakt dat in veel gezinnen de persoon met het laagste inkomen (meestal de vrouw) veel taken op zich neemt die vroeger door de gemeenschap georganiseerd werden: een zieke ouder opvangen of zorgen voor een kind dat geen plaats heeft in de kinderopvang. Zorg geven aan een familielid is de meest voorkomende reden voor tijdskrediet, maar het heeft uiteraard financiële gevolgen. De druk op het werk is erg groot: meer dan de helft van de vrouwen verklaart met discriminatie geconfronteerd te zijn bij een zwangerschap en moederschapsverlof, in de ergste gevallen leidde dit zelfs tot ontslag.2 In heel wat gevallen is er al discriminatie bij de aanwerving van jonge vrouwen die het ‘risico’ lopen om zwanger te worden. Het gebrek aan economische onafhankelijkheid maakt dat vrouwen soms het dagelijkse seksisme op de werkvloer aanvaarden om toch maar niet zonder werk te vallen. Al deze elementen hebben natuurlijk een impact op hoe vrouwen in het algemeen in de samenleving worden gezien.
Opkomen voor vrouwenrechten, betekent ingaan tegen het asociale beleid
Er is nood aan een actieplan om de regering te stoppen. We hebben dringend nood aan massale publieke investeringen in de openbare diensten. De middelen hiervoor bestaan, ze zijn in handen van een kleine minderheid van superrijken terwijl ze zouden kunnen gebruikt worden in het belang van de sociale meerderheid van de bevolking. Daartoe moeten we de sleutelsectoren van de economie in publieke handen nemen onder democratische controle en beheer.
Als we vaststellen dat vrouwen minder verdienen dan mannen is dit geen pleidooi om de lonen en pensioenen van mannen te verminderen. Integendeel: er zijn genoeg middelen om iedereen een degelijk inkomen te garanderen. Samen met een massale investering in openbare diensten zou een degelijk inkomen voor iedereen de basis vormen om efficiënt te strijden tegen alle vormen van discriminatie en seksisme.
Voetnoten
1 https://www.youtube.com/watch?v=5z7q4W_XcPU
2 https://www.rtbf.be/info/societe/detail_plus-de-la-moitie-des-femmes-discriminees-au-travail-pendant-leur-grossesse?id=9621774