Verschenen op 16 september 2020 in de categorie 
Geschreven door 
De Belgische rapper Roméo Elvis staat de afgelopen dagen in het middelpunt van een schandaal – hij wordt beschuldigd van aanranding door een jonge vrouw die de zaak op de website van streetpress en via #balancetonrappeur (een hashtag die voor het eerst werd gebruikt om de affaire van Moha La Squale in Frankrijk aan te kaarten) heeft onthuld.
Volgens de beschrijving van het slachtoffer ging de zanger zonder haar uitnodiging of toestemming de paskamer binnen waar ze zich bevond (in een winkel van vrienden van de rapper) en raakte hij haar meerdere malen aan. De rapper zou zijn handelingen pas hebben gestopt toen de jonge vrouw mondeling haar verzet aangaf. De rapper probeerde vervolgens de zaak te verdoezelen door de jonge vrouw te vragen ‘het niet aan haar vriendinnen te vertellen’.
De Romeo Elvis-affaire na een grote schaal aan en al snel werd de getuigenis van de jonge vrouw op netwerken zoals Twitter en Instagram overgenomen. De netwerken en de immense woede die er al was, hebben de rapper er toe aangezet om zich snel te verontschuldigen en zelfs om zijn ‘mannelijke privileges’ in de media in te roepen.
Tegelijk werd Angèle, de zangeres die bekend staat om haar lied “Balance ton quoi”, en zus van de rapper, snel aangevallen op de netwerken voor haar zogenaamde “non reactivity”. Hetzelfde gebeurde met de vriendin van de rapper, die een van de schakels was op de sociale netwerken voor het delen van de Moha La Squale-zaak. De jonge vrouw die getuigde, reageerde sterk op deze aanvallen en zei: “Dit is niet eerlijk. Vooral voor zijn vriendin en Angèle. Ik wilde alleen maar andere vrouwen aanmoedigen om te praten. Net zoals gebeurde met Moha La Squale.”
#Metoo, #balancetonrappeur,…Stop seksistisch geweld!
De zaken Romeo Elvis, Moha La Squale, of in het algemener schandalen waarbij Vlaamse persoonlijkheden zoals Bart De Pauw betrokken zijn, benadrukken wat het #MeToo-fenomeen al jaren aan de kaak stelt: seksuele intimidatie, seksistisch en seksueel geweld, seksisme, is overal, zowel op straat als in de ‘hogere’ sferen van de samenleving, van managers tot bedrijfsleiders, politici, enz. Metoo liet ook de duidelijke correlatie zien tussen machtsstructuur en seksisme en straffeloosheid.
Ook de kunstwereld wordt al jaren niet meer gespaard, zoals de zaken van Harvey Weinstein, Polanski, Allen, hebben laten zien. Of dichter bij huis in de danswereld met Troubleyn en de Jan Fabre-zaak. Acteurs, zangers, schilders, schrijvers, regisseurs die straffeloos hebben aangevallen zijn ook ‘gedumpt’ op sociale netwerken, in de media, etc.
#Metoo en zijn tegenhangers in verschillende landen maakt deel uit van een opleving van de feministische beweging van de afgelopen jaren, waarbij strijdmethoden als feministische stakingen, massademonstraties etc. werden ingezet. Deze feministische beweging en #Metoo kwamen niet uit het niets, maar eerder uit de vaststelling dat seksisme nog steeds zeer aanwezig is in onze samenleving: volgens de WHO is geweld tegen vrouwen “een wereldwijd gezondheidsprobleem van epidemische proporties”. Volgens de VN hebben “één op drie vrouwen op een bepaald moment in hun leven te maken met fysiek en/of seksueel geweld”. En dan hebben we het nog niet eens over de ‘pandemie’ van huiselijk geweld (Dat tijdens de lockdown zeer zichtbaar werd) en de dagelijkse pesterijen die vrouwen ondervinden op straat, op het openbaar vervoer, op het werk…
Maar zelfs als je dit alles beleeft dit alles doorloopt kun je vaak niet om hulp vragen en dit omdat klachten meestal niet worden opgepakt of zelfs maar in overweging worden genomen en er sprake is van victim-blaming, hoe er met verkrachting omgegaan wordt in de politiebureaus en in rechtbanken dat vrouwen zich op de sociale netwerken begeven. En zelfs dan worden slachtoffers gecyberpest en als leugenaars behandeld.
De strijd loont!
Het is de internationale massale feministische beweging, de enorme druk van de straat die vrouwen meer vertrouwen heeft gegeven om zich uit te spreken; het is deze enorme druk die er ook voor heeft gezorgd dat deze kwesties niet alleen ‘hypes’ worden, maar dat er een echt bewustzijn is van seksisme, pesterijen, verkrachtingsculttuur, victim-blaming, enzovoort,
We moeten doorgaan met het opbouwen van deze feministische beweging en een sterke sociaal-feministische agenda eisen om de financiële onafhankelijkheid van vrouwen mogelijk te maken, zodat ze hun eigen keuzes kunnen maken zonder de druk van het verliezen van huisvesting, een job, etc. vooral als ze zich durven uit te spreken of een gewelddadige partner durven te verlaten.
Er is nood aan een programma voor de herfinanciering van hulp en onderdak voor slachtoffers van geweld; maar ook de herfinanciering van openbare diensten is noodzakelijk: vrouwen werken vooral in openbare diensten, maar maken er ook meer gebruik van. Als er wordt bespaard in de dienstverlening, worden vrouwen kwetsbaarder.
Een collectieve strijd, geen geïsoleerde gevallen!
Hoewel we het seksistische gedrag waarvan Elvis Romeo wordt beschuldigd veroordelen, zijn we met de ROSA-campagne van mening dat dit geen geïsoleerde geval is, of dit gewoon ‘slechte mannen’ zijn die moeten worden heropgevoed, of dat vrouwen en moeders zelf verantwoordelijk zijn voor het gedrag van de mannen in hun familie, hun partners, enz. De daders zijn natuurlijk schuldig, maar de bron van hun daden is een heel systeem dat vrouwen als tweederangspersonen behandelt, hen als objecten beschouwt en hun lichaam overal in de openbare ruimte verkoopt. Het is ook binnen dit kapitalistische systeem dat machismo, seksisme en de verkrachtingscultuur worden gepromoot en genormaliseerd.
Omdat het in het economisch belang van het kapitalistische systeem is om ons te verdelen, vrouwen tegen mannen, blanken tegen mensen van kleur, de ene nationaliteit tegen de andere, enzovoort, moeten we een inclusieve en sterke feministische beweging opbouwen, verenigd in de strijd, internationaal, want aantal is kracht. Alleen zo kunnen we overwinningen behalen in de strijd tegen het seksisme, maar ook en vooral tegen een systeem dat onderdrukking in zijn DNA draagt.
De georganiseerde strijd tegen het kapitalistische systeem is de enige oplossing om seksisme en racisme uit te bannen!
Word lid van Campagne Rosa om te strijden tegen seksisme, tegen verdeeldheid, tegen het kapitalistische systeem.
