Het personeel dat die opvang en pedagogische taken op zich neemt blijft ondergewaardeerd en onderbemand. Vorige week, op 25 Maart voerden er al 500 kinderverzorgster actie onder de stadshal in Gent. Vandaag trotseerden honderden kinderverzorgers van over heel het land het winterweer om hun stem te laten horen.
Het is duidelijk: hun energiepijl staat in het rood. Kinderverzorgsters zijn overwerkt. Dat is niet abnormaal: de norm voor hen ligt op 9 kinderen per verzorgster, terwijl in Nederland en Engeland slechts 3 kinderen per verzorgster de norm is. De hoge werkdruk leidt tot veel burn-ourts waardoor er meer druk komt op de schouders die overblijven. Voor verlof is er vaak weinig ruimte. Er is te weinig tijd en ruimte om stagiairs de grondige vorming te geven die ze nodig hebben en ook het personeel zelf heeft geen mogelijkheid om zich permanent te vormen. De laissez-faire mentaliteit van Beke leidt tot gevaarlijke situaties in de crèches: dit is geen banaal beroep dat iedereen vanzelf kan uitoefenen, en we moeten stoppen om het zo te behandelen: er is een serieuze omkadering nodig!
Het structureel personeelstekort wordt in de hand gewerkt door lage lonen en flexibele uren. Het is het is dan ook niet verwonderlijk dat de job nu een knelpuntberoep is geworden. Er is te weinig maatschappelijke en politieke waardering voor onze kinderverzorgsters, en dat leidt tot onderinvestering. Een beroep dat zo mooi is, wordt volledig uitgehold. Het is schandalig dat er nog zoveel medewer(st)ers minder dan het minimumloon van €15/u verdienen of met onzekere contracten moeten werken. De onderwaardering treft niet enkel de kinderverzorgsters zelf, maar ook de gebruikers van de kinderopvang: de ouders en vooral de kinderen.
De sfeer op de acties was duidelijk: ‘wij staan hier niet voor ons, wij staan hier voor onze kinderen, de eerste 1000 dagen van een jong kind zijn leven zijn cruciaal in de verdere vorming van dat kind en door de structurele tekorten kunnen de verzorgsters de kinderen niet geven wat ze verdienen en nodig hebben. Het wordt hoog tijd dat hier verandering in komt. Minister Beke, het moet een Beke meer!’
Campagne Rosa en de Linkse Socialistische Partij steunen de strijd van de kinderverzorgsters. We denken dat het belangrijk is dat ze op straat blijven komen tot de regering en het kabinet van Wouter Beke hen serieus neemt en de opwaardering geeft die ze verdienen!
De eisen die we voorstellen:
- Structurele veranderingen in de kinderopvang, vertrekkende vanuit de noden van het kind en de ouder. 9 kinderen per begeleider is te veel, we eisen maximum 5 kinderen per begeleider met daar bovenop genoeg middelen voor de verantwoordelijke en personeel voor schoonmaak, keuken en pedagogische begeleiding
- Meer publieke middelen voor kinderopvang, werk een publiek opvangplan uit dat vertrekt vanuit de noden van het kind en voldoende pedagogische omkadering voor het personeel
- Investering in goede basisopleiding en ruimte voor sterke begeleiding voor iedereen die in een kinderdagverblijf begint te werken
- Waardering voor de functie van de kinderbegeleider, niet enkel in woorden maar ook in loon-en arbeidsvoorwaarden
- Minimumloon van €15/ u of 2465€/maand voor iedereen werkzaam in de kinderopvang
- Een volwaardig werknemersstatuut voor iedereen in de kinderopvang, ook de onthaalouders moeten van dezelfde voorwaarden kunnen genieten als andere collega’s in de kinderopvang.
Foto’s van Rebekka :