Tweede seizoen van Handmaid’s Tale eind oktober op televisie

Hoe zou de samenleving eruit zien indien groepen als Schild & Vrienden het voor het zeggen hadden?

De reeks ‘The Handmaid’s Tale’ geeft er een idee van. De veelbesproken en bewierookte reeks, waarvan het tweede seizoen vanaf eind oktober op Canvas te zien is, is de verfilming van een boek door de Canadese auteur Margaret Atwood. Het boek uit 1985 is een dystopisch verhaal, het omgekeerde van utopisch: een toekomst waarin het serieus fout gelopen is.

We zien een samenleving vol seksisme en racisme (ook al komt dat in de televisiereeks minder prominent aan bod), gebaseerd op een strikt klassenonderscheid waarbij brutale repressie gekoppeld wordt aan een reeks bizarre religieuze regels. Sommigen zien er een verwijzing in naar fundamentalisten zoals Islamitische Staat of de Taliban. Maar het sluit evengoed aan bij wat andere extreemrechtse fundamentalisten willen, ook die van ‘eigen kweek’ zoals het hoger genoemde Schild & Vrienden. Bovendien sluiten bepaalde onderdelen naadloos aan bij praktijken die vandaag in de zogenaamd ‘ontwikkelde’ kapitalistische landen bestaan.

Het is geen toeval dat de kostuums uit de reeks zo populair geworden zijn op acties voor vrouwenrechten. De Ierse campagne ROSA was wellicht één van de eersten om deze kostuums op te nemen in acties tegen het verbod op abortus in dat land. Beelden hiervan gingen de wereld rond: het oude katholieke establishment dat neerkijkt op vrouwen (denk maar aan het schandaal van de Magdalena-huizen waar jonge vrouwen die ongehuwd of ongewenst zwanger waren opgesloten werden en hun kinderen moesten afstaan) en weigert om vrouwen het recht te geven om over hun eigen lichaam te beschikken, werd aan de kaak gesteld. Na jaren van onderdrukking groeide het verzet, tot dit in de campagne voor het abortusreferendum niet meer te stoppen was. De kostuums uit de Handmaid’s Tale doken nadien onder meer op in acties tegen Trump of nog in de Argentijnse strijd voor het recht op abortus. De symboliek hiervan is bijzonder sterk.

In het eerste seizoen zagen we de horror van Gilead, de totalitaire staat waar extreemrechts aan de macht is. De beklijvende beelden tonen een verschrikkelijke situatie, maar tegelijk elementen van onderlinge solidariteit onder de dienstmaagden. Velen hopen wellicht dat het tweede seizoen een lichtpunt brengt met sterker georganiseerd verzet tegen het regime en, wie weet, zelfs de bevrijding van alle onderdrukten. Of het zo ver komt, laten we hier in het midden. Wat we wel kunnen verklappen zonder een spoiler te riskeren, is dat in het reële leven verzet en collectieve strijd tot vooruitgang leiden. Dat is hoe onder meer vrouwenrechten afgedwongen zijn. Het is ook hoe we een einde kunnen maken aan alle vormen van onderdrukking.

Wie niet wil wachten op het tweede seizoen, laat staan het derde, kan het volledige verhaal van Margaret Atwood nu ook in een Nederlandse vertaling van haar boek lezen. ‘Het verhaal van de dienstmaagd’ kwam in juni uit bij Prometheus.


Dit artikel delen :

ROSA organiseert acties, evenementen en campagnes om te strijden tegen seksisme en het systeem die het onderhoudt : het kapitalisme.