Australisch referendum over homohuwelijk. Slechts begin van strijd tegen discriminatie!

The Socialist Party (Australische zusterpartij van LSP) voert campagne voor een zo overtuigend mogelijke ‘JA’ in het referendum voor gelijke huwelijksrechten voor koppels van hetzelfde geslacht.

Samen sterk tegen een systeem dat ongelijkheid voortbrengt!

Dit referendum loopt per brief waarbij er tot begin november kan gestemd worden. Hoewel een referendum niet de beste manier is om een gelijke huwelijksrechten te bekomen, kan het wel een krachtig signaal zenden naar al wie discrimineert tegen de LGBTQI gemeenschap.

De huidige regering-Turnbull heeft een bijzonder krappe meerderheid van slechts 1 zetel, wat een vrije stemming in het parlement over het thema van huwelijksrechten bemoeilijkt. Binnen de regeringspartij, The Liberals, is er al een parlementslid (Cory Bernardi) opgestapt uit onvrede met de plannen om de huwelijkswet uit te breiden naar koppels van hetzelfde geslacht, en andere conservatieve parlementsleden dreigden hetzelfde te doen als er niet eerst een referendum over de kwestie gehouden werd. Deze situatie bedreigt het voortbestaan van de huidige Australische regering.

Voor Turnbull is het houden van een referendum vooral bedoeld om de eigen partij en de regering te vrijwaren van verdere schadelijke splits. Net zoals premier Billy Hughes 100 geleden deed met een referendum over de dienstplicht, is de huidige volksraadpleging vooral een manier om het debat in de eigen rangen te beslechten. In deze context is het referendum een uitgelezen kans om de conservatieven in beide grote partijen, die deze essentiële hervormingen al zo lang tegenhouden, een belangrijke slag toe te dienen.

De peilingen tonen dat meer dan twee derden van de Australiërs gelijke huwelijksrechten steunt. Als al deze mensen stemmen, kan er een succesvol resultaat neergezet worden. Als stemmen bij dit referendum verplicht was, zou dit een veel makkelijkere campagne zijn, aangezien veel meer mensen zouden gaan stemmen en er minder onverschilligheid over zou bestaan, zoals nu vooral bij jongeren het geval is.

Momenteel zijn een aantal voorstanders van gelijke huwelijksrechten bezig om te proberen op wettelijke basis het referendum te stoppen. Volgens ons zouden zij veel beter hun energie gebruiken om mensen te mobiliseren voor een “JA”-stem. Een duidelijke “JA”-stem zal de regering onder immense druk zetten om gelijke huwelijksrechten te realiseren tegen het einde van het jaar. Het zou ook een duidelijk maatschappelijk signaal zijn dat LGBTQI-relaties evenwaardig en even legitiem zijn als heterorelaties.

Als echter de wettelijke procedures om het referendum te stoppen lukken, kan de kwestie alweer vooruitgeschoven worden, wat voor de LGBTQI-gemeenschap concreet een verdere stap achteruit betekent. Daarom is de Socialist Party ook tegen een boycot van het referendum, zoals sommige actiegroepen voorstellen. In de eerste plaats zou het onmogelijk worden om na te gaan wie er thuisbleef om het referendum te boycotten, en wie uit desinteresse. Maar nog belangrijker zou een lage opkomst koren op de molen zijn van zij die tegen gelijke huwelijksrechten zijn; het geeft de conservatieven namelijk een argument om de kwestie voor lange tijd aan de kant te schuiven..

Hoewel het referendum technisch gezien niet-bindend is, en de regering het advies van de raadpleging dus niet hoeft te volgen, is het onwaarschijnlijk dat ze zal ingaan tegen het stemadvies. Dit zou de kwestie namelijk nog verder op de spits drijven, protesten uitlokken en een rechtstreekse bedreiging vormen voor het nu al fragiele evenwicht in de regering.

De Socialist Party begrijpt ook de bezorgdheden rond een mogelijk venijnige propagandacampagne voor een “NEE”-stem door conservatieve parlementsleden en fundamentalistische christelijke groepen. De argumenten van de “NEE”-campagne zijn niet gewoon een andere mening – ze berokken rechtstreeks schade aan de LGBTQI-gemeenschap. Veel tegenstanders van huwelijksgelijkheid zien LGBTQI-mensen als fundamenteel minderwaardig en niet te vertrouwen met of bij kinderen. Met dat soort argumenten is het niet verwonderlijk dat LGBTQI-jongeren vaker gepest worden, en vijf keer vaker dan hun leeftijdsgenoten uit het leven stappen.

De schadelijke campagne van homofoben tegen LGBTQI-mensen is echter geen nieuw fenomeen. Het referendum geeft aan wie de LGBTQI-gemeenschap wél steunt een kans om massaal hun steun uit te drukken. Kijk hierbij naar het voorbeeld van het referendum in Ierland in 2015, waar de “JA”- stem een enorme boost betekende voor de LGBTQI-gemeenschap en homofobe ideeën duidelijk verminderden.

De Labor Party, de andere grote partij in Australië, probeert zich nog aan de juiste kant van de geschiedenis te wriemelen door in de laatste weken een “JA”-stem te steunen. En hoewel hun steun welkom is, is het maar de vraag hoe oprecht ze is. Tijdens hun regeerperiode tussen 2007 en 2013 weigerde de Labor Party gelijke rechten door te voeren, en ze steunde zelfs de reactionaire hervormingen aan de huwelijkswet doorgevoerd door conservatief premier John Howard in 2004.

En hoewel Labor beweert dat ze gelijke huwelijksrechten zal doorvoeren eens ze terug aan de macht is, weigert ze tegelijkertijd om haar parlementsleden te verbinden aan een stem voor gelijke rechten. Net als bij de Liberal Party zwaait een kleine groep rechtse fundamentalisten de plak bij Labor. Dit toont, samen met het dubieuze verleden van beide partijen rond dit thema, dat geen van de grote partijen te vertrouwen is als het aankomt op het realiseren van fundamentele rechten voor gewone mensen.

Intussen verwijt de leider van Labor, Bill Shorten, premier Turnbull dat hij verantwoordelijk is voor “elk schadelijk stuk vuil dat deze campagne zal lanceren”. Tegelijkertijd zwijgt hij zedig over de Shop, Distributive and Allied Employees Association (SDA), de belangrijkste partner van Labor, die al tientallen jaren campagne voert tegen huwelijksgelijkheid en andere progressieve sociale hervormingen. De leiders van de SDA en veel Labor parlementsleden zijn even medeplichtig als Turnbull en de zijnen aan de vuile argumenten die in deze campagne naar boven komen.

In een poging om hun nieuwe pro-gelijkheid imago wat meer kracht bij de zetten, haalt Labor de openlijk homoseksuele senator Penny Wong van stal. Dat Wong zelf lang tegen gelijke huwelijksrechten was, wordt verzwegen. Ze werd al lang als hypocriet bestempeld door verschillende LGBTQI-activisten, maar heeft zichzelf vandaag heruitgevonden als grote voorvechter van sociale gelijkheid, in een doorzichtige, opportunistische poging om de Liberals op links voorbij te steken. Deze partij kent geen schaamte, en hoopt dat de mensen een kort geheugen hebben.

Het is duidelijk dat dit thema al jaren gebruikt wordt voor politieke spelletjes. De mogelijkheid om deze hervorming te bekomen, is echter een gevolg van het jarenlange werk van duizenden activisten, die campagne voerden en zich organiseerden voor verandering, terwijl de grote partijen systematisch achterbleven op de stemming in de samenleving.

En hoewel het soms frustrerend is, toont het referendum zelf dat verandering niet bekomen wordt in een burgerlijk parlement maar wanneer gewone mensen zich in beweging zetten. Dit is een les voor al wie vecht voor een reële verandering in hun leven.

Een overwinning voor gelijke huwelijksrechten in Australië is een enorme sprong voorwaarts, maar zal de vooroordelen over LGBTQI-mensen niet beëindigen. Homofobie, racisme en seksisme zijn diepgeworteld in de maatschappij en een fundamentele verandering is nodig om er eind aan te maken.

Het kapitalisme is erop gericht om grote bedrijven zo groot mogelijke winsten te laten maken. Met het “verdeel en heers”-principe gebruikt het ongelijkheid om de macht van de multinationals in stand te houden. In zo’n systeem zullen er altijd vele vormen van onderdrukking blijven bestaan.

Socialisten zijn tegen homofobie in elke vorm, en in essentie vechten we om mensen van de arbeidersklasse van diverse achtergronden te verenigen tegen het systeem dat hen uitbuit: het kapitalisme. We vechten voor een alternatief systeem dat de rijkdom gebruikt voor de noden van iedereen, niet van enkelingen. Op deze basis worden solidariteit en samenwerking aangemoedigd en vooroordelen en verdeling ondermijnd.

Dit type van socialistische samenleving is het tegengestelde van waar de grote partijen voor staan: zij zetten de belangen van de ‘big business” voorop. Een belangrijke stap in het versterken van de LGBTQI-beweging, net als van alle bewegingen voor meer gelijkheid, is het uitbouwen van een politiek alternatief dat werkelijk de belangen verdedigt van al wie onderdrukt wordt in het kapitalistische systeem.

De Socialist Party zet zich in voor een “JA”-stem, maar daar stopt het niet. We blijven vechten voor een maatschappij waarin echte bevrijding voor de LGBTQI-gemeenschap, en voor alle werkenden en jongeren bereikt kan worden.

De Socialist Part zegt “Stem Ja”, maar eist ook:

  • Een onmiddellijke massale investering in sociale woningen, om komaf te maken met wachtlijsten. Hieraan gekoppeld een investering in LGBTQI- vriendelijke crisisopvang.
  • Een onmiddellijke verhoging van het minimumloon. De loonkloof tussen LGBTQI-mensen en hetero’s is 15% in Australië, en veel jonge LGBTQI-mensen hebben laagbetaalde, onzekere jobs
  • Tegen besparingen in de gezondheidszorg, en investeringen in veilige en toegankelijke gezondheidsdiensten. Voor een uitbreiding van de Safe Schools Coalition over heel Australië. Voor veel jonge LGBTQI-mensen, ook in België, is het zeet moeilijk om degelijke, niet veroordelende gezondheidszorg te vinden. Ze lopen een drie keer groter risico op depressie, en een vijf keer hoger risico op zelfdoding.
  • De uitbouw van een brede beweging van werkende LGBTQI-mensen, die het voortouw nemen in de strijd voor huwelijksgelijkheid en tegen elke vorm van discriminatie. We moeten een politieke kracht uitbouwen die vecht voor gelijke rechten, maar ook voor een socialistische samenleving waar echte gelijkheid gegarandeerd kan worden.

Ook in België is er nog een lange weg te gaan…

Hoewel in België het huwelijk tussen mensen van hetzelfde geslacht wel legaal is, en er een vrij verregaande wettelijke gelijkheid bestaat in vergelijking met veel andere landen, is ook hier nog een lange weg te gaan voor we kunnen spreken van echte gelijkheid. De laatste tijd nam geweld tegen mensen van de LGBTQI-gemeenschap toe, in sommige tragische gevallen met dodelijke afloop.

We denken dat ook in België investeringen in sociale huisvesting, een uitgebreidere gezondheidszorg, hogere minimumlonen en uitkeringen, en sensibiliseringscampagnes in scholen en op werkplekken een enorme stap vooruit kunnen betekenen voor de LGBTQI-gemeenschap. Ook wij denken dat wereldwijd een duidelijk politiek alternatief moet uitgebouwd worden op de traditionele politiek, die geen weg vooruit biedt tegen homofobie, racisme en seksisme.

Gepubliceerd in oktober 2015 in “The Socialist” (weekblad van Socialist Party – zusterorganisatie van LSP in Australië)


Dit artikel delen :

ROSA organiseert acties, evenementen en campagnes om te strijden tegen seksisme en het systeem die het onderhoudt : het kapitalisme.