Verschenen op 26 maart 2022 in de categorie 
Geschreven door 
Stop geweld op vrouwen
Vijf jaar na #MeToo blijft seksis me overal aanwezig: op het werk, op school, op café. De veroordelingen van Bart De Pauw en Jeff Hoeyberghs illustreren dat seksisme door elitefiguren niet meer zomaar getolereerd wordt. De beweging heeft deze veroordelingen afge dwongen en ook Campagne ROSA heeft duidelijk haar stempel gedrukt. Zonder onze acties tegen de komst van Hoeyberghs naar de universiteit, was die seksistische lezing waarschijnlijk zomaar gepasseerd. Een week na de veroordeling van Hoeyberghs doken er aan verschil lende universiteiten getuigenissen van grensoverschrijdend gedrag op. Het is goed dat een veroordeling vrouwen het zelfvertrouwen geeft om naar buiten te komen, maar daar eindigt het niet bij. De golf van getuigenissen toont dat waar er ongelijke machtsrelaties zijn en het slachtoffer afhankelijk is van de dader, het veel moeilijker is om ‘nee’ te zeggen tegen ongewenste toespelingen en grensoverschrijdend gedrag. Zolang die machtsverhoudingen in het onderwijs, in de cultuursector en in de samenleving in het algemeen blijven bestaan, zal er seksisme zijn.
Voor een hoger minimumloon en massale investeringen in zorg en onderwijs
Tijdens de corona crisis groeide het vermogen van de rijkste 10 miljardairs met 1,3 miljard euro per dag. Oxfam voorspelt dat de inkomensongelijkheid tussen mannen en vrouwen de komen de jaren enkel gaat groeien. Geweld op vrouwen nam toe tij dens de pandemie, het aantal meldin gen bij de hulpdiensten verdubbelde. Het Instituut voor de Gelijkheid tus sen Mannen en Vrouwen schat dat er jaarlijks 150 femicides plaatsvinden in België. Er zijn verschillende obstakels voor vrouwen die weg willen uit een ge welddadige relatief. Financiële drem pels zitten ingebakken in dit systeem.
Vrouwen doen noodzakelijk en soms gevaarlijk werk in essentiële sectoren als de zorg, distributie … maar doen dit vaak aan lage lonen en slechte werkomstandigheden. Het belang van sterke openbare diensten: kindercrèches, ouderen- en personenzorg was nog nooit zo duidelijk. De sluiting van crèches door de pandemie zorgde ervoor dat 80% van dit werk door vrouwen werd opgevangen. Vrouwen waren goed voor 70% van het ouderschapsverlof dat in deze periode werd opgenomen. Dit heeft uiteraard een forse impact op hun loon. Strijden tegen seksisme betekent ook strijden voor financiële onafhankelijkheid. Een hoger minimumloon en massale investeringen in de zorgsector waren twee van onze centrale eisen op 8 maart. Als we hierrond strijd voeren, zijn overwinningen mogelijk. Aan de UGent werd een minimumloon van 14 euro per uur gewonnen doordat werkenden, ongeacht gender, zich organiseerden rond die eis en een actieplan opstelden.
Stop de oorlog in Oekraïne
Met acties tegen seksisme en oorlog knoopten we aan bij de wortels van de internationale vrouwendag. Op 8 maart 1908 kwamen vrouwelijke arbeiders in New York op straat voor hogere lonen en uit protest tegen seksuele intimidatie op de werkvloer. Enkele jaren later, in 1917, trokken textielarbeidsters in Petrograd de straat op om ‘brood en vrede’ te eisen. Dit was de vonk voor de Russische Revolutie die een golf van protest in Europa inspireerde en zo een einde hielp maken aan de Eerste Wereldoorlog. We deden er alles aan om van deze 8 maart ook een anti-oorlogsactie te maken. Vrouwen zijn vaak het eerste slachtoffer van oorlog, maar ook de eersten die ertegen protesteren. “Stop de invasie van Oekraïne” en “Voor een massale internationale anti-oorlogsbeweging” stond op onze bordjes. In Gent wees Angeline Van de Rijse van het ABVV terecht op de rol van Clara Zetkin, “socialiste, marxiste en
vredesactiviste”, bij het ontstaan van de traditie van 8 maart. Ze wees ook op de enorme ongelijkheid en de aanvallen op onze levensstandaard. “Als er al iets te annexeren valt, dan is het niet Oekraïne maar wel die miljarden euro’s in die belastingparadijzen. Die winsten. Die 266 miljard euro [geld dat Belgische bedrijven in 2020 naar belastingparadijzen hebben gestort]. Dat is het gevolg van onderbetaalde arbeid. Dat geld is dus van ons. Niet van hen.”
Waar Campagne ROSA de acties (mee) organiseerde, waren er meerdere sprekers en open micro’s waarbij onze sprekers ingingen op de noodzaak van een massale beweging tegen oorlog en kapitalisme. Een internationale anti-oorlogsbeweging kan de oorlog in Oekraïne stoppen. Sluit je aan bij campagne ROSA en organiseer mee actie tegen oorlog en imperialisme op jouw school of werkplaats!
