Verschenen op 15 oktober 2021 in de categorie 
Geschreven door 
Sinds woensdag wordt er in verschillende filialen van Lidl gestaakt tegen de hoge werkdruk. Een indrukwekkend aantal personeelsleden doet mee. De woede is immers groot. In 2018 was er al een langere stakingsactie tegen de hoge werkdruk die tot beloften van de directie leidde. Zelfs daar wil die nu op terugkomen. De directie toont absoluut geen respect voor het personeel. Die dagdagelijkse praktijk zet zich nu voort door stakers onder druk te zetten en deurwaarders te sturen. De acties gaan door, minstens tot en met zaterdag. Maandag is er overleg gepland. We spraken met BBTK-afgevaardigde Dylan aan het stakingspiket bij de Lidl in Deurne Zuid.
Waarom wordt er gestaakt en waarom nu?
“Deze acties zijn een verderzetting van de staking in 2018. Toen werd een akkoord gesloten waarin beloofd werd om zo snel mogelijk een nieuwe cao te onderhandelen. Tot er een akkoord was, zouden er per winkel 42 uren extra voorzien worden. We zijn drie jaar verder en het sociaal overleg leverde nog niets op.
“De directie vroeg een verzoening aan. Ze vinden van zichzelf dat ze veel tegemoetkomingen deden en verbeteringen aanbieden. In de praktijk gaat het alleen maar achteruit. De malaise was nooit zo groot. Zelfs van die 42 extra uren hebben we in feite weinig gemerkt omdat het aantal uren op allerhande manieren wordt gemanipuleerd. We vragen ook al lang vaste voltijdse contracten, maar Lidl blijft werken met deeltijdse contracten.
“Het is opvallend dat er zoveel wordt gestaakt. Er was geen algemeen ordewoord om te staken, maar de collega’s gebruikten de stakingsaanzegging voor een deel spontaan om in actie te gaan. Woensdag gingen meer dan 100 winkels dicht. Dat is enorm. Het is een uitdrukking van hoe diep het zit.”
In 2018 is er een week gestaakt. Zijn de eisen sindsdien veranderd?
“Het gaat nog altijd over hetzelfde: de hoge werkdruk door een tekort aan personeel. De bezetting per winkel wordt berekend op basis van de omzet in plaats van het werk dat er is in de winkel. Bijvoorbeeld in mijn winkel mogen wij nog maar met 3 of 4 mensen openen, wat niet genoeg is.
“Maar er komt nog heel wat bij. Er heerst een soort van angstbeleid. Door de hoge werkdruk zitten we met meer zieken die niet vervangen worden. Door de voorbije periode is er het besef hoe essentieel, maar ook hoe ondergewaardeerd, we zijn. Drie jaar geleden was loon eigenlijk geen thema, maar nu leeft de eis van 14€ minimumloon wel. Dit jaar was de eerste keer dat heel wat collega’s mee in actie gingen rond het IPA, iets wat voorheen nooit gebeurde. In een pamflet dat werd verspreid werd ons loon vergeleken met wat de top verdient. Dit heeft heel wat woede losgemaakt.
“Eigenlijk kan je je niet inbeelden hoe groot het gebrek aan respect is.”
Wat is er nu nodig?
“De directie is afgekomen met een procestijdsmeting. Op die basis concludeert ze dat we teveel tijd hebben. Dat soort theoretische metingen houdt geen rekening met de dagdagelijkse realiteit. Er komen in de praktijk zoveel zaken bij, dat deze theoretische metingen niet werken. We mogen daar niet in meegaan.
“Elke winkel heeft zijn eigenheid, de situatie in een stadswinkel is anders dan een winkel in de Kempen bijvoorbeeld. Zelfs binnen Antwerpen zijn er verschillen. Het personeel in de winkels weet het best hoeveel en wat er nodig is. Per winkel moeten we een apart cijfer naar voor schuiven.”
Wat is de strategie?
“Morgen zitten we samen [ondertussen wil Lidl maandag rond de tafel gaan zitten, de acties gaan door, met zaterdag een algemene staking als zwaartepunt]. Misschien moeten we met heel de sector reageren. Bij Delhaize worden steeds meer aspecten van de organisatie bij Lidl overgenomen. Er is de komst van Jumbo, waar het helemaal het wilde westen is. Er is de franchisering die druk zet op de lonen en arbeidsvoorwaarden. We moeten daar meer op inspelen door met heel de sector te reageren en eisen naar voren te schuiven.”
Wordt er gewerkt met personeelsvergaderingen?
“Dit is heel moeilijk tijdens de werkdagen, een piket is eigenlijk de beste personeelsvergadering. Het is belangrijk dat er een actieve deelname en betrokkenheid is van zoveel mogelijk personeel, dit kan onder meer via piketten, waar we ineens ook de klanten kunnen aanspreken.”
Gepubliceerd in oktober 2021 in de Linkse Socialist (website van LSP)