Verschenen op 25 januari 2021 in de categorie 
Geschreven door 
Covid19 belicht opnieuw de schrijnende tekorten in de zorgsector
In 2020 werd de volksgezondheid hét onderwerp in de media en politieke debatten. De volksgezondheid die in de schijnwerpers staat, vormt echter geen fraai beeld, ook in België niet.
We zien overal vermoeid verplegend personeel dat de stroom aan patiënten onmogelijk kan opvolgen. We zijn geschrokken door het tekort aan middelen waarmee de zorg moet werken en het effect dat dit heeft op de kwaliteit van de zorgverlening. We betreuren het vaak gevaarlijk uitstellen van onderzoeken/behandelingen, dat het gevolg is van deze tekorten in personeel, middelen en toegankelijkheid.
Helaas zijn deze tekorten niet nieuw. Integendeel, de zorg kwam meermaals in actie, al lang voor corona, om deze punten aan te klagen.
De pandemie duwt nu in snel tempo steeds meer mensen in precaire, ongezonde en dodelijke omstandigheden, mede veroorzaakt door de jarenlange neoliberale besparingen en privatiseringen van de zorg. Zelfs in die landen waar operaties voor transgender personen die dit wensen, mogelijk zijn, besloegen de wachtlijsten voor de corona crisis voor transgender teams in ziekenhuizen vaak maanden of jaren.
Niet essentiële gezondheidszorg ?
Tijdens de eerste lockdown, was er weinig ruimte voor ‘niet-essentiële’ of ‘niet-levensnoodzakelijke’ gezondheidszorg. Wachtlijsten voor transgender personen werden aldus nog langer en blijven tot op vandaag aangroeien. Dit met alle psychologische en fysieke gevolgen van dien, inclusief voor sommigen een verhoogde kans op blootstelling aan geweld.
De toegang tot medische (fysieke en psychologische) ondersteuning is erg beperkt. De middelen die steeds beloofd worden door de regering, laten lang op zich wachten. Zij zullen onder de hele gezondheidszorg die in al haar aspecten grote tekorten kent, moeten verdeeld worden (overal een pleistertje op de wonde). En zij zullen zeker niet voldoen aan de reële noden, aangezien zij slechts komen na jarenlange besparingen en onderinvesteringen in de hele zorgsector. Transgenderzorg België trekt inderdaad OPNIEUW aan de alarmbel waarvoor het beleid al zoveel jaren doof blijft.
We moeten nu reageren !
We hebben niets aan loze woorden. We hebben niets aan eindeloze debatten over eventueel mogelijke investeringen naar jarenlange reële zware besparingen.
We hebben nu nood aan massale investeringen die de krachten van de zorgsector optillen tot ver boven deze die ze had voor al die besparingen. De zorgsector gaat over het leven en welzijn van de hele samenleving. Zij moet de zuurstof (en dus de middelen) krijgen om sterk genoeg te zijn om deze taak te vervullen in al haar aspecten, voor ieders welzijn.
