Verschenen op 12 juli 2020 in de categorie 
Geschreven door 
De Wever heeft de partijen die een verlenging van de termijn voor een legale abortus willen – die voor alle duidelijkheid een ruime meerderheid vormen in het federale parlement – de wacht aangezegd. Als ze dit stemmen, zal de NVA niet met hen in een federale regering stappen. Hij stelt dat het voorstel 0,0 draagkracht in Vlaanderen heeft, terwijl de pro-abortus-partijen ook in Vlaanderen bijna de helft van de stemmen hebben binnengehaald. Of hoe hij veronderstelt dat “zijn” Vlaanderen het recht heeft om het hele land onder zijn rechtse conservatieve knoet wil leggen.
Hij speelt natuurlijk niet alleen met de kaarten die hij zelf in handen heeft – waarvan hij er een pak is kwijtgeraakt in vergelijking met de verkiezingen ervoor en waarvan hij er volgens alle peilingen nog meer is verloren – maar ook met die van het Vlaams Belang en de CD&V. Nochtans is na de vorige verkiezingen duidelijk gebleken dat behalve NVA geen enkele partij bereid is met het VB samen te werken en is de CD&V van de aloude machtspartij in het land verschrompeld tot een klein partijtje.
Daar waar het VB – uit populistisch opportunisme – zich als voorstander heeft geuit van een aantal eisen die door de arbeidersbeweging naar voor werden geschoven, is het VB ook voor De Wever van geen enkel belang. Een meerderheid in het parlement voor bijvoorbeeld een minimumloon van 14 euro/u zou door De Wever net zo goed verketterd worden, ditmaal door de stemmen voor de liberale partijen bij de zijne te tellen.
Het zou een tragikomisch schouwspel zijn indien de partijen die zich voor het recht op abortus uitspreken zich hier niets van zouden aantrekken. Dan kan de CD&V uit de regering stappen – als ze durft. Te vrezen valt echter dat de traditionele partijen in de pro-abortus meerderheid zich nog maar eens laten chanteren door de zelfverklaarde keizer van Vlaanderen met volgens de peilingen zelf nog maar één vijfde van de Vlaamse stemmen.
De enige manier om de impasse hierrond te doorbreken, is de mobilisatie van de steun voor een versoepeling van de abortuswetgeving op straat. Nu is De Wever – uiteraard! – ook een tegenstander van sociale mobilisaties. Van De Wever mogen we immers enkel besmet worden met het virus op ons werk en tijdens ons consumptiegedrag, in geen geval op betogingen en massa-actie.
Als het de partijen die voor de versoepeling zijn ernstig is, dan wordt het wetsvoorstel volgende week – eindelijk! – gestemd en staat de “keizer” zonder kleren te kijk. Voor de PvdA/PTB – de enige die in het verleden niet de politieke machtsspelletjes voor hun principes hebben laten gelden – is het zaak die mobilisatie te starten om partijen die dat wel doen voor hun onprincipiële gedrag aan de kaak te stellen.
