Verschenen op 30 oktober 2021 in de categorie 
Geschreven door 
📍 Sinds enkele dagen ging één van de ex-hongerstakers terug in hongerstaking. De vrouw is één van de bekende gezichten van de beweging. Aanwezig op alle acties verblijft ze al sinds 9 maanden in de Begijnhofkerk. Ze woont en werkt sinds 2009 in België, nadat ze haar land verliet wegens partnergeweld, op zoek naar een menswaardiger bestaan. Net als zovelen draagt zij sinds het begin van haar aankomst in België bij aan de samenleving. In de schaduweconomie, maar ook als vrijwilliger bij verschillende organisaties. Zij volgde lessen Nederlands en je kan niet anders dan vaststellen dat zij geïntegreerd is. Als één van de eersten kreeg ze een voorlopig besluit, ondertekend door F. Rosemont, directeur van de Dienst Vreemdelingenzaken.
📍 De beslissing werd gisteren bevestigd in een brief. – Paragrafen vol wat betreft positieve elementen (vb. geen strafblad, belofte van contract, geïntegreerd etc.) – GEEN negatieve elementen —- Maar op het einde toch… een negatieve beslissing Het onbegrip is groot. Een dergelijke willekeurigheid en onrecht kunnen niet anders dan onze verontwaardiging oproepen. De roep om duidelijke criteria voor regularisering in het kader van het beschermen van de rechten van alle werkenden, die de beweging van mensen zonder papieren tijdens de covid-crisis verder in actie duwde, blijft aldus nog steeds geldig. Geen verblijfsvergunning : geen rechten, geen veiligheid, geen toekomst. De stress bij de ex-hongerstakers is groot. Velen durven hun woonplaats nauwelijks te verlaten, uit angst de wijkagent te missen die hun adres moet bevestigen (noodzakelijke voorwaarde om het besluit van de Dienst Vreemdelingenzaken te ontvangen). Na de moeilijke maandenlange politieke bezettingen en levensbedreigende hongerstaking blijft de situatie van isolering en onzekerheid aldus voortduren. Intussen ontvangen steeds meer mensen, ook wie hier al tientallen jaren leeft en werkt, een negatief antwoord.
📍 Verschillende ex-hongerstakers kampen met lichamelijke en/of psychische moeilijkheden ten gevolge van de hongerstaking. Na daarenboven een lange periode van wachten, stress en onzekerheid is het breken van de belofte van het snel en het genadiger en rechtvaardiger behandelen van hun aanvragen een misselijkmakende vorm van disrespect. Het bovenstaande geval bevestigt deze mensen opnieuw dat ze volledig in het duister tasten en zullen tasten omtrent de uitslag en het WAAROM van die uitslag van de beslissing. Er zijn geen officiële doorslaggevende criteria, en uitsluitend positieve elementen gaan gepaard met negatieve beslissingen… Dit systeem is arbitrair. Het houdt een onmenselijke situatie in stand van uitbuiting, precariteit, armoede en ellende. Deze regering, met een premier die boeken uitbrengt over feminisme, staat niet aan de kant van de meerderheid van de vrouwen, noch van de werkenden.
📍 In ‘de eeuw van de vrouw’, wordt deze vrouw, samen met duizenden andere vrouwen zonder papieren, als minder dan mens behandeld en in een situatie gedwongen waarin zij erg kwetsbaar wordt voor seksueel misbruik en extreme uitbuiting, hier in België. Het feminisme kan vrouwen én mannen bevrijden, maar niet binnen het kapitalisme. Binnen dit systeem blijft echte vrijheid alleen beperkt tot de bazen, de elite, de kapitalisten. Binnen dit systeem zullen seksisme en racisme blijvend gebruikt worden om de uitbuitingsgraad op te drijven en de meerderheid van de bevolking te verdelen en uit te knijpen.
De strijd voor onze rechten gaat door! Opkomen voor de rechten van werkenden betekent ook opkomen voor de rechten van werkenden zonder papieren. Wij komen op voor een eengemaakte en brede strijd. Solidariteit met de mensen zonder papieren! Solidariteit tegen het systeem dat ons allemaal onderdrukt! Het kan anders, het moet anders en het zal anders zijn – laten we ons organiseren! ✊✊✊