Verenigd Koninkrijk: Na de moord op Sarah Everard – laten we strijden tegen femicides en gendergerelateerd geweld

Afgelopen weekend vond er in het Verenigd Koninkrijk een vreedzame demonstratie plaats naar aanleiding van de dood van Sarah Everard. Ze werd vermoord en daarop kwam vrijwel geen reactie van de politie. Deze vreedzame demonstratie werd een schandelijk doelwit van repressie door de politie. De organisatoren werden gearresteerd enkel en alleen omdat zij gebruik maakten van hun recht om te demonstreren. De woede tegen deze vrouwenmoord en tegen politiegeweld zal blijven bestaan. Hier volgt een eerste reactie van Sue Berry, een lid van onze zusterorganisatie in Engeland, Wales en Schotland, Socialist Alternative.

De moord op Sarah Everard is een tragedie – voor haar familie en vrienden, de lokale gemeenschap, en voor allen die zich verzetten tegen onderdrukking en geweld. Socialist Alternative betuigt haar medeleven en solidariteit aan allen die Sarah kenden, en aan allen die nog in shock zijn van dit nieuws van de afgelopen dagen. Het verdriet wordt terecht geëvenaard door woede – over de dader, over de victim-blaming van de politie (die vrouwen wonend in de buurt waar Sarah vermist werd, adviseerde niet alleen naar buiten te gaan), en over een samenleving die geweld tegen vrouwen propageert.

Sociale media platforms worden overspoeld met vrouwen die hun eigen verhalen over seksueel geweld delen en mythes over gendergerelateerd geweld ontkrachten die ondanks alle bewijzen persistent blijven bestaan. Er is een collectieve kreet te horen – we hebben er genoeg van! We kunnen niet toestaan dat Sarah’s verhaal een zoveelste statistiek wordt. We moeten vechten voor gerechtigheid voor Sarah, en ons tegelijkertijd afvragen welk type samenleving echte veiligheid en vrijheid kan bieden aan vrouwen en gender non-conforme mensen – en ons organiseren om nu voor die verandering te vechten.

Wij kunnen niet rekenen op de politieke partijen

Wat duidelijk blijkt uit de reacties van kapitalistische politici van alle partijen, is dat we niet op hen kunnen rekenen dat zij het probleem van gendergerelateerd geweld zullen oplossen. Ondanks zijn sympathieke verklaring heeft premier Boris Johnson een lange geschiedenis van vrouwenhatende opmerkingen, en werd hij beschuldigd van aanranding van een journaliste. Binnen zijn eigen regering werd een voormalige minister die beschuldigd werd van verkrachting, aanranding en dwangmatige controle in 2020 nooit geschorst.

De zwakke reactie van Keir Starmer (fractieleider voor Labour, oppositie) was een oproep voor meer politieagenten op straat. Een bijzonder ondoordachte uitspraak gezien het feit dat de man die van de moord wordt beschuldigd een politieagent in dienst is. Starmer was ook het hoofd van het ‘Crown Prosecution Service’ toen werd besloten dat Jimmy Savile niet te vervolgen omdat er “onvoldoende bewijs” voor zijn seksueel misbruik was.

Het endemisch seksisme binnenin de politie

We kunnen ook niet rekenen op de politie zelf. Systemisch seksisme, naast racisme en homofobie, zijn goed gedocumenteerd bij de politie. Vorig jaar nog werden twee dienstdoende agenten van de Metropolitan politie geschorst nadat ze selfies hadden genomen met de lichamen van de vermoorde Nicole Smallman en Bibaa Henry. Mina Smallman, moeder van Nicole en Bibaa, zei: “Dit is een voorbeeld van de giftige situatie bij de politie: deze agenten voelden zich zo veilig, zo onaantastbaar, dat zij dachten dat zij foto’s konden nemen van dode zwarte meiden en die naar anderen konden sturen. Dit spreekt boekdelen over de mentaliteit binnen de Metropolitan Police (Met).”

Binnen de Met werden tussen 2012 en 2018 594 klachten over seksueel wangedrag ingediend tegen politiepersoneel, waarvan er slechts 119 door het korps werden gegrond verklaard. De Onafhankelijke Gedragsraad van de Politie (IOPC) onderzoekt nu klachten of de beschuldigingen van aanranding tegen de aangehouden politieagent niet correct werden afgehandeld – passend in het vaste patroon van de Met. Door dit giftige klimaat wordt niet alleen het vrouwelijk personeel van het politiekorps, maar ook het publiek niet beschermd.

De veiligheidsaanpak is niet genoeg: we moeten tegen dit seksistische systeem vechten!

Wij steunen alle maatregelen die ertoe bijdragen dat vrouwen zich veilig voelen. Zo is het bijvoorbeeld van essentieel belang dat er voldoende en goed onderhouden verlichting is op Clapham Common en andere openbare plaatsen. Degenen die boos zijn over Sarah’s moord en de nasleep daarvan moeten zich blijven organiseren en samen blijven overleggen om voor deze dringende stappen te vechten.

Maar dit is niet genoeg. We weten dat Sarah ‘alles goed deed’; ze bewandelde een drukke route, ze pleegde een telefoontje en liet mensen weten waar ze heen ging en wanneer ze weer thuis zou zijn. Maar dat hield de gewelddadige aanval die haar het leven kostte niet tegen. Bijna 80% van de vrouwen die in het Verenigd Koninkrijk door mannen worden gedood, waren het slachtoffer van hun partner en werden in hun eigen huis gedood. Veiligheidsmaatregelen zouden hen niet hebben beschermd.

Gendergerelateerd geweld is endemisch binnen het kapitalisme. Vrouwonvriendelijke ideeën die de onderdrukking van vrouwen rechtvaardigen, worden genormaliseerd en gepropageerd in de hele samenleving, onder meer via de media, in het onderwijs, de reclame, de populaire cultuur en binnen gezinnen. Het kapitalisme berust op vrouwenonderdrukking – het kan niet bestaan zonder. Om een einde te maken aan de onderdrukking van vrouwen, hebben we een fundamentele systeemverandering nodig. We moeten een massabeweging opbouwen tegen genderonderdrukking en het systeem dat dit in stand houdt.

Misogynie bestaat wereldwijd, dus de beweging ertegen moet internationaal zijn. In de afgelopen maanden hebben we protesten voor abortusrechten gezien in Polen, een vrouwenstaking in Rusland tegen de arrestatie van feministische activisten, en enorme marsen in India tegen verkrachting en geweld op vrouwen. Leden van Socialist Alternative en haar zusterpartijen in International Socialist Alternative (liggend aan de basis voor het International ROSA netwerk) over de hele wereld zijn actief geweest in deze strijdbewegingen en strijden voor een democratische, socialistische wereld zonder gendergerelateerd geweld en onderdrukking.

 

 

 

 

 

 

 

Dit artikel delen :