Oproep van de ROSA – campagne voor een strijdbare 8 maart 2019

In 2018 nam de ROSA campagne het initiatief om in 5 steden (Gent, Brussel, Antwerpen, Luik, Namen) marsen tegen seksisme en asociaal beleid te organiseren. Datzelfde jaar waren er in Ierland, Spanje, Argentinië … ongezien grote betogingen voor het recht op abortus, tegen de verkrachtingscultuur en asociaal beleid. Ook in België komen meer en meer mensen tot de conclusie dat echte vooruitgang enkel bekomen kan worden op basis van massamobilisaties.

Dat is waarom we op 8 maart 2019 nog meer initiatieven willen voor marsen tegen seksisme en asociaal beleid. We roepen op om van de Internationale Dag van de Rechten van de Vrouw een echte dag van strijd te maken.

Vrouwen zijn geen objecten. Stop de commercialisering van ons lichaam.

Incidenten van seksistisch geweld zijn geen ongelukkige randfenomenen, maar het gevolg van een maatschappelijk fenomeen dat we moeten aanklagen en bestrijden. De dominante cultuur stelt het vrouwenlichaam voor als een voorwerp waarmee om het even wat verkocht kan worden.

Om de winsten van enkelen te maximaliseren, worden stereotypen permanent op scherp gesteld. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat vrouwen als dusdanig behandeld worden.

Daaruit vloeit een verkrachtingscultuur voort die slachtoffers veroordeelt en daders vrijspreekt. LGBTQI+-personen worden overstelpt met dezelfde stereotypen en zijn, net als vrouwen, het slachtoffer van fysiek, psychisch en economisch geweld.

Strijden tegen geweld op vrouwen is strijden voor hun financiële onafhankelijkheid.

Onzekerheid en armoede verhogen de kans op geweld. Pesterijen aanklagen op school of aan de universiteiten is extra moeilijk wanneer de persoon in kwestie ook degene is die je evalueert. Wat kan je doen op je werk wanneer je bang bent om je job te verliezen zonder uitzicht op een andere ?

Lage lonen van vrouwen maken hen afhankelijker van hun partner en dus kwetsbaarder voor huiselijk geweld.

Onze regeringen beschuldigen immigranten van seksisme. Dat is maar al te gemakkelijk. Hun racisme verbergt amper hun falend beleid. Daarbij ondergaan vrouwelijke migranten, vooral vrouwen zonder papieren, extreme uitbuiting en kunnen ze nergens heen in geval van geweld.

Strijden voor vrouwenrechten is strijden tegen besparingen.

Politici en werkgevers beweren dat ze voor gelijkheid zijn. Hun daden zeggen iets anders. Vrouwen werken vaak in ondergewaardeerde sectoren, met tijdelijke en flexibele jobs die extra geraakt worden door besparingen. Dat is niet omdat mannen te veel verdienen. Het is wel het gevolg van een minderheid die zich de meerderheid van de rijkdom toe-eigent: de 1% van de bevolking heeft meer rijkdom dan de 99% andere. We mogen ons niet laten verdelen!

We moeten opkomen voor degelijke lonen en arbeidsomstandigheden voor iedereen, voor uitkeringen die boven de armoedegrens liggen en voor het afschaffen van het samenwonendenstatuut. De dubbele dagtaak van vrouwen kan bestreden worden door massale investeringen in publieke diensten. Tenslotte eisen we een collectieve arbeidsduurvermindering zonder loonverlies en met bijkomende aanwervingen om werk, gezin en vrije tijd op een leefbare manier te kunnen combineren. Daarom is het belangrijk dat de vrouwenrechtenbeweging aansluit bij de vakbondsmobilisaties.

Op straat komen voor het recht op vrije keuze!

De hypocrisie van de regering kent geen grenzen. Onder groeiende druk werd een voorstel ter legalisatie van abortus gelanceerd. In België valt abortus enkel onder strikte voorwaarden niet onder het strafrecht. Abortus uit het strafrecht halen maar dezelfde beperkingen behouden – zoals de bedenkingstijd van 1 week (alsof we zonder die regel niet zouden nadenken!) – heeft niets te maken met een beleid tegen vrouwenonderdrukking, maar is ons gewoon voor idioten nemen.

Bovendien brengen de besparingen in de gezondheidssector de toegankelijkheid tot abortus en tot voorbehoedsmiddelen in gevaar. Die laatste blijven een dure aangelegenheid. Seksuele opvoeding en sensibiliseringscampagnes staan onder druk door regionale besparingen (met gevolgen voor opgeleide vormingswerkers, aantal leerlingen per klas). Er is nood aan seksuele opvoeding die verder gaat dan biologie, die zich niet beperkt tot het heteronormatieve, die het verschil tussen geslacht en gender aanraakt en spreekt over wat toestemming is.

Echte vrije keuze kan enkel gegarandeerd worden wanneer een kind krijgen niet meer leidt tot toegenomen kans op armoede: kinderbijslag moet de werkelijke kost van een kind dekken. De poging van de regering om de vooruitgang een halt toe te roepen moeten we omvormen in een kans om massamobilisaties op te zetten.

8 maart, dag van strijd

Aan het begin van de 20e eeuw streden arbeidsters voor betere werkomstandigheden en de 8-urendag. Niet alleen dat: ze streden ook om als volwaardige mensen beschouwd te worden, bijvoorbeeld door stemrecht te eisen. Uit de historische ervaringen van het socialistisch feminisme kan veel geleerd worden. Ook toen werd de strijd tegen seksisme verbonden aan de eis voor een maatschappij waarin de noden van de volledige bevolking centraal staan. Dat was waarom er toen heel wat sociale overwinningen geboekt konden worden.

Op 8 maart 2019, in aanloop naar de regionale, federale en Europese verkiezingen, kunnen we bouwen aan een sterke beweging tegen de gevestigde partijen die een asociaal beleid voeren dat ons allemaal – behalve de ultrarijken – raakt, en in het bijzonder de vrouwen.

Organiseer samen met ons in jouw stad een mars tegen seksisme en asociaal beleid !

Onderteken deze oproep voor Marsen tegen Seksisme en Asociaal Beleid.

8 maart 2019: bouw mee aan een beweging om het asociale politieke beleid te stoppen.

 

 

• Nationale pamflet
• Nationale oproep
  • Op 8 maart
    • Gent: 17u30 Stadshal van Gent
    • Brussel: 17u Brussel: 17u Centraal Station (mars georganiseerd met de Wereldvrouwenmars)
    • Luik: 14u30 Luik Guillemin Station en/of 17u30 place du XX Août
    • Antwerpen: infostand in het centrum
  • Op 9 maart
    • Kortrijk: 17u
    • Namen: infostand in het centrum

8 maart 2019: bouw mee aan een beweging om het asociale politieke beleid te stoppen.
→ Help ons om zulke marsen te organiseren op verschillende plaatsen in België (contact@campagneROSA.be 0484 36 77 01 – Aïsha).
→ Help ons om dit project financieel mogelijk te maken (rekening ROSA : BE54 5230 8095 8497 – Mededeling : steun 8 maart).
→ Word lid van de ROSA Campagne ! 

Dit artikel delen :